Hoofdtekst
Meester Superspin Anansi vindt een lekker baantje!
Anansi, die achtbenige Meester Superspin, had honger en geen cent in huis om eten te kopen. ‘Dan ga ik wel werken,’ besloot Meester Superspin Anansi, ‘want wie werkt zal eten.’
En hij meldde zich aan als roeier bij Gouverneur.
‘Hoe heet je?’ vroeg stuurman Aap Monkimonki.
‘Hoe heet u?’
‘Monkimonki,’ zei Aap.
‘En die anderen?’ wilde Anansi verder weten.
‘Kaikaikai,’ blafte Hond, ‘noem mij maar Dagoe.’
‘Fremoesoe,’ zei Vleermuis.
‘Todo,’ zei Kikker.
‘Aangenaam,’ zei Meester Superspin Anansi, ‘B.V.D.B.’
‘Beeveedeebee?’ vroeg Aap met een verbaasd gezicht.
‘Dat zei ik niet,’ antwoordde Anansi pinnig. ‘U bent toch niet doof. Het is B punt, V punt, D punt, B punt, punt uit.’
‘Aan het werk!’ beval Aap. ‘We moeten de boot mooi schoonmaken voor als Gouverneur een beetje wil gaan varen.’
‘Als u me eerst vertelt hoe laat we eten krijgen,’ protesteerde Meester Superspin Anansi. ‘Zonder die informatie ga ik niet aan het werk.’
‘Elke dag om twaalf uur,’ zei stuurman Aap Monkimonki.
‘Dat wil ik wel eens zien,’ bromde Anansi en klokslag twaalf uur stopte hij met werken. En ja hoor, daar kwam een bode met een mand vol porties eten aan.
‘Ik pak het wel even aan!’ zei Meester Superspin Anansi.
‘Alsjeblieft,’ zei de bode tegen Anansi, ‘breng voor de bemanning.’
‘Wat zeg je? Herhaal dat eens!’ eiste Anansi.
‘Breng voor de bemanning,’ herhaalde de bode. ‘Gouverneur heeft gezegd: Breng voor de bemanning. Dat is toch logisch?’
‘Dank je,’ zei Meester Superspin Anansi. Hij pakte de mand aan en begon te eten.
‘Is er niets voor ons?’ wilden zijn collega's weten.
‘Niets,’ zei Anansi met volle mond. ‘Het is alleen voor mij, zei de bode.’
‘Hoe kan dat nou?’ zei stuurman Aap Monkimonki. ‘Gouverneur weet toch dat we hier met z'n vijven zijn.’
‘Ik kan het ook niet helpen,’ zei Anansi en hij kroop in een hoekje van de boot om aan de volgende portie te beginnen.
Zo ging het elke dag en Aap, Hond, Vleermuis en Kikker werden magerder en magerder tot... Gouverneur besloot een tochtje te gaan maken. Toen hij bij zijn boot kwam en de uitgehongerde stuurman en zijn roeiers zag, riep hij verschrikt uit: ‘Wat is er met jullie gebeurd?! Zo kunnen we toch niet uit varen gaan.’
‘We willen het wel proberen, Gouverneur, maar we zijn heel zwak,’ klaagde stuurman Aap Monkimonki.
‘Maar ik stuur jullie elke dag toch vijf grote porties eten.’
‘Ja maar, Anansi eet alles op. Hij zegt dat alles voor hem is.’
‘Is dat zo?’ vroeg Gouverneur streng.
‘Dat is zo,’ zei Meester Superspin Anansi, ‘ik doe precies wat u zegt.’
‘Wat zeg ik dan?’
‘Weet u niet wat u elke dag tegen de bode zegt?’ vroeg Anansi brutaal.
‘Breng voor de bemanning,’ zei Gouverneur, ‘dat zeg ik.’
‘Dank u wel,’ zei Anansi. ‘Wat dank je wel? Jij bent toch niet de enige bemanning hier.’
‘Nee, natuurlijk niet. Aap, Hond, Vleermuis en Kikker zijn er ook, maar u stuurt geen eten voor hen.’
‘Maar de bode zegt toch duidelijk: Breng voor de bemanning. Dan is dat eten toch voor jullie allemaal,’ schreeuwde Gouverneur verontwaardigd.
‘Dat wist ik niet, meneer.’
‘Wat wist je niet?’
‘Dat die anderen ook zo heten.’
‘Wat heten? Wat bedoel je?’
‘Ik weet dat ik B.V.D.B. heet.’
‘Hoe heet je?’ vroeg Gouverneur dreigend. Anansi zuchtte: ‘Ik zal het nog één keer herhalen. Ik heet: Breng voor de bemanning. Dat weet iedereen: B punt, V punt, D punt, B punt, punt uit. Iedereen weet dat ik zo heet. Dus het eten is voor mij, Meester Superspin Anansi, beter bekend als Breng voor de bemanning.’
Toen werd iedereen toch zo kwaad op Meester Superspin Anansi, dat ze hem een flink pak slaag wilden geven. Maar Anansi was al weg! Er waren genoeg hoeken en gaten waarin hij kon schuilen.
‘Waar is hij, waar is hij gebleven?’ riepen Aap, Hond, Vleermuis en Kikker door elkaar.
‘Daar in die hoek!’ verraadde de kleine vlieg Fréfré, die toevallig langskwam en goede ogen had.
Toen werd Meester Superspin Anansi zo razend op Vlieg Fréfré dat hij een dunne, kleverige draad uit zijn lijf perste; en nog één... en nog één... en nog één.
Sinds die dag maakt Anansi vangnetten en loert hij op verraders, ook bekend als vliegen.
Anansi, die achtbenige Meester Superspin, had honger en geen cent in huis om eten te kopen. ‘Dan ga ik wel werken,’ besloot Meester Superspin Anansi, ‘want wie werkt zal eten.’
En hij meldde zich aan als roeier bij Gouverneur.
‘Hoe heet je?’ vroeg stuurman Aap Monkimonki.
‘Hoe heet u?’
‘Monkimonki,’ zei Aap.
‘En die anderen?’ wilde Anansi verder weten.
‘Kaikaikai,’ blafte Hond, ‘noem mij maar Dagoe.’
‘Fremoesoe,’ zei Vleermuis.
‘Todo,’ zei Kikker.
‘Aangenaam,’ zei Meester Superspin Anansi, ‘B.V.D.B.’
‘Beeveedeebee?’ vroeg Aap met een verbaasd gezicht.
‘Dat zei ik niet,’ antwoordde Anansi pinnig. ‘U bent toch niet doof. Het is B punt, V punt, D punt, B punt, punt uit.’
‘Aan het werk!’ beval Aap. ‘We moeten de boot mooi schoonmaken voor als Gouverneur een beetje wil gaan varen.’
‘Als u me eerst vertelt hoe laat we eten krijgen,’ protesteerde Meester Superspin Anansi. ‘Zonder die informatie ga ik niet aan het werk.’
‘Elke dag om twaalf uur,’ zei stuurman Aap Monkimonki.
‘Dat wil ik wel eens zien,’ bromde Anansi en klokslag twaalf uur stopte hij met werken. En ja hoor, daar kwam een bode met een mand vol porties eten aan.
‘Ik pak het wel even aan!’ zei Meester Superspin Anansi.
‘Alsjeblieft,’ zei de bode tegen Anansi, ‘breng voor de bemanning.’
‘Wat zeg je? Herhaal dat eens!’ eiste Anansi.
‘Breng voor de bemanning,’ herhaalde de bode. ‘Gouverneur heeft gezegd: Breng voor de bemanning. Dat is toch logisch?’
‘Dank je,’ zei Meester Superspin Anansi. Hij pakte de mand aan en begon te eten.
‘Is er niets voor ons?’ wilden zijn collega's weten.
‘Niets,’ zei Anansi met volle mond. ‘Het is alleen voor mij, zei de bode.’
‘Hoe kan dat nou?’ zei stuurman Aap Monkimonki. ‘Gouverneur weet toch dat we hier met z'n vijven zijn.’
‘Ik kan het ook niet helpen,’ zei Anansi en hij kroop in een hoekje van de boot om aan de volgende portie te beginnen.
Zo ging het elke dag en Aap, Hond, Vleermuis en Kikker werden magerder en magerder tot... Gouverneur besloot een tochtje te gaan maken. Toen hij bij zijn boot kwam en de uitgehongerde stuurman en zijn roeiers zag, riep hij verschrikt uit: ‘Wat is er met jullie gebeurd?! Zo kunnen we toch niet uit varen gaan.’
‘We willen het wel proberen, Gouverneur, maar we zijn heel zwak,’ klaagde stuurman Aap Monkimonki.
‘Maar ik stuur jullie elke dag toch vijf grote porties eten.’
‘Ja maar, Anansi eet alles op. Hij zegt dat alles voor hem is.’
‘Is dat zo?’ vroeg Gouverneur streng.
‘Dat is zo,’ zei Meester Superspin Anansi, ‘ik doe precies wat u zegt.’
‘Wat zeg ik dan?’
‘Weet u niet wat u elke dag tegen de bode zegt?’ vroeg Anansi brutaal.
‘Breng voor de bemanning,’ zei Gouverneur, ‘dat zeg ik.’
‘Dank u wel,’ zei Anansi. ‘Wat dank je wel? Jij bent toch niet de enige bemanning hier.’
‘Nee, natuurlijk niet. Aap, Hond, Vleermuis en Kikker zijn er ook, maar u stuurt geen eten voor hen.’
‘Maar de bode zegt toch duidelijk: Breng voor de bemanning. Dan is dat eten toch voor jullie allemaal,’ schreeuwde Gouverneur verontwaardigd.
‘Dat wist ik niet, meneer.’
‘Wat wist je niet?’
‘Dat die anderen ook zo heten.’
‘Wat heten? Wat bedoel je?’
‘Ik weet dat ik B.V.D.B. heet.’
‘Hoe heet je?’ vroeg Gouverneur dreigend. Anansi zuchtte: ‘Ik zal het nog één keer herhalen. Ik heet: Breng voor de bemanning. Dat weet iedereen: B punt, V punt, D punt, B punt, punt uit. Iedereen weet dat ik zo heet. Dus het eten is voor mij, Meester Superspin Anansi, beter bekend als Breng voor de bemanning.’
Toen werd iedereen toch zo kwaad op Meester Superspin Anansi, dat ze hem een flink pak slaag wilden geven. Maar Anansi was al weg! Er waren genoeg hoeken en gaten waarin hij kon schuilen.
‘Waar is hij, waar is hij gebleven?’ riepen Aap, Hond, Vleermuis en Kikker door elkaar.
‘Daar in die hoek!’ verraadde de kleine vlieg Fréfré, die toevallig langskwam en goede ogen had.
Toen werd Meester Superspin Anansi zo razend op Vlieg Fréfré dat hij een dunne, kleverige draad uit zijn lijf perste; en nog één... en nog één... en nog één.
Sinds die dag maakt Anansi vangnetten en loert hij op verraders, ook bekend als vliegen.
Beschrijving
Anansi had honger, maar geen geld. Hij besluit dan een baantje te zoeken en wordt aangenomen als roeier voor Gouverneur. Als de bemanning naar zijn naam vraagt, zegt Anansi dat hij B.V.D.B. heet. Om twaalf uur wordt er door een bode eten gebracht, met de mededeling “breng voor de bemanning,” waarop Anansi al het eten opeet. Als de anderen navraag doen zegt Anansi dat er alleen voor hem eten is. En zo heeft Anansi elke dag eten en wordt de rest van de bemanning alleen maar magerder.
Als op een dag de Gouverneur wil gaan varen en zijn bemanning mager en uitgehonderd aantreft, vraagt hij hoe dit kan. Anansi vertelt hem dat hij alleen eten voor hem bracht en niet voor de anderen. Hij heet immers B.V.D.B.; breng voor de bemanning. Waarop Gouverneur en de rest van de bemanning zo kwaad worden dat ze Anansi willen slaan. Deze verstopt zich, maar wordt verraden door de vlieg FréFré. Vervolgens wordt Anansi zo kwaad dat hij sinds die dag vangnetten weeft om vliegen te vangen.
Als op een dag de Gouverneur wil gaan varen en zijn bemanning mager en uitgehonderd aantreft, vraagt hij hoe dit kan. Anansi vertelt hem dat hij alleen eten voor hem bracht en niet voor de anderen. Hij heet immers B.V.D.B.; breng voor de bemanning. Waarop Gouverneur en de rest van de bemanning zo kwaad worden dat ze Anansi willen slaan. Deze verstopt zich, maar wordt verraden door de vlieg FréFré. Vervolgens wordt Anansi zo kwaad dat hij sinds die dag vangnetten weeft om vliegen te vangen.
Bron
"Verhalen uit de Surinaamse Verteltraditie" in: Dieren: volksverhalen uit kleurrijk Nederland - Rotterdam: Lemniscaat, 1990. p. 148-149.
Commentaar
1990
Commentaar Thea Doelwijt, p.242:
Informant/verteller van 'Vertellingen der Surinaamsche Stadsnegers' in <i>Mythen en sagen uit West-Indië</i> was o.a. de Javaans-Maleise tolk M.H. Nahar te Paramaribo. Ook hier weer het vertaalprobleem of zoals Van Cappelle uitlegt: 'Doch hoe belangwekkend deze naïeve vertellingen voor een studie van het volksleven ook mogen zijn, het moet erkend worden, dat zij in een beschaafde taal overgebracht, veel van hare pittigheid en oorspronkelijkheid verliezen. Want slechts dan kan men ze ten volle genieten, wanneer men de Neger-Engelsche taal machtig is, en men ze zelf hoort vertellen. Want datgene, wat deze vertellingen der negers juist zoo smakelijk en belangwekkend maakt, nl. de krachtige uitdrukkingen, met stemverheffing uitgesproken, het plotselinge gedempte gefluister, de herhaalde uitroepen, de gesticulaties, de klank- en spraaknabootsingen en niet in het minst de korte liedjes, die er tusschen door worden gezongen - dit alles is zeer moeielijk op schrift weêr te geven'. A.P. Penard zei het zo: 'Kortom de soeba soeba (saus of smakelijkheid) van de Anansitorie laat zich moeilijk beschrijven.'
(N.B. Lang heeft men getwijfeld of men het Sranantongo, voorheen Neger-engels, als beschaafde taal kon erkennen). 'Meester Superspin Anansi vindt een lekker baantje!' is een nieuwe versie van 'Heer Spin als roeier'.
Informant/verteller van 'Vertellingen der Surinaamsche Stadsnegers' in <i>Mythen en sagen uit West-Indië</i> was o.a. de Javaans-Maleise tolk M.H. Nahar te Paramaribo. Ook hier weer het vertaalprobleem of zoals Van Cappelle uitlegt: 'Doch hoe belangwekkend deze naïeve vertellingen voor een studie van het volksleven ook mogen zijn, het moet erkend worden, dat zij in een beschaafde taal overgebracht, veel van hare pittigheid en oorspronkelijkheid verliezen. Want slechts dan kan men ze ten volle genieten, wanneer men de Neger-Engelsche taal machtig is, en men ze zelf hoort vertellen. Want datgene, wat deze vertellingen der negers juist zoo smakelijk en belangwekkend maakt, nl. de krachtige uitdrukkingen, met stemverheffing uitgesproken, het plotselinge gedempte gefluister, de herhaalde uitroepen, de gesticulaties, de klank- en spraaknabootsingen en niet in het minst de korte liedjes, die er tusschen door worden gezongen - dit alles is zeer moeielijk op schrift weêr te geven'. A.P. Penard zei het zo: 'Kortom de soeba soeba (saus of smakelijkheid) van de Anansitorie laat zich moeilijk beschrijven.'
(N.B. Lang heeft men getwijfeld of men het Sranantongo, voorheen Neger-engels, als beschaafde taal kon erkennen). 'Meester Superspin Anansi vindt een lekker baantje!' is een nieuwe versie van 'Heer Spin als roeier'.
Naam Overig in Tekst
Anansi 
Anansi 
Meester
Meester
Superspin
Superspin
B.V.D.B.
B.V.D.B.
Kikker
Kikker
Vlieg
Vlieg
Vleermuis
Vleermuis
Gouverneur
Gouverneur
FréFré
FréFré
Monkimonki
Monkimonki
Kaikaikai
Kaikaikai
Fremoesco
Fremoesco
Naam Locatie in Tekst
Aap
Aap
Hond
Hond
Dagoe
Dagoe
Todo
Todo
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:20