Hoofdtekst
In de vóór-historische tijd waren de dwaallichten boosaardig, en leidden de menschen af van den weg naar de moerassen. 't Was de wraak van de geesten der voorouders. Al is dit begrip grootendeels verkerstend, en zijn 't nu de zielen der ongedoopte kinderkens, waarmee men een diep medelijden heeft, en die men verlossen kan, door hen te doopen; toch meent men nog in sommige Vlaamsche dorpen, dat stalkeersen de zielen van boosdoeners zijn, en ook in onze sagen is de herinnering aan het dwaallicht, dat de eenzame wandelaar weglokt van het pad, nog niet verbleekt.
Onderwerp
TM 4905 - Dwaallichten (stalkaarsen)   
Beschrijving
De gedachte dat dwaallichten mensen weglokken naar het moeras bestaat nog steeds. Stalkaarsen worden weliswaar meestal gezien als de zielen van ongedoopte kinderen, toch wordt ook gemeend dat het de zielen van boosdoeners zijn.
Bron
J.R.W. Sinninghe. Noord-Brabantsch Sagenboek. Zutphen: Thieme & Cie., [1933]. p.36
Commentaar
[1933]
I. Mythologische Sagen: De Daemonen der vier elementen: C. Vuurgeesten: 1. Dwaallichten.
Dit stuk is door J.R.W. Sinninghe toegevoegd ter verduidelijking van de sagen over dwaallichten.
Door de notulist opgevat als apart verhaal, staat in het boek zelf niet apart genummerd.
Dit stuk is door J.R.W. Sinninghe toegevoegd ter verduidelijking van de sagen over dwaallichten.
Door de notulist opgevat als apart verhaal, staat in het boek zelf niet apart genummerd.
Naam Overig in Tekst
Vlaamsche