Hoofdtekst
De zeemeermin van Bergen op Zoom
Eens is er een zeemeermin geweest die vreeselijke dorst had. Ach ja, ze had dagen achtereen gezwommen zonder een slok water. Ze versmachtte gewoon.
Zoo kwam ze dan, uitgeput van dorst en vermoeienis voor de haven van Zevenbergen.
Het is te begrijpen dat dit bezoek nog al opzien baarde. De heele stad liep zoowat leeg om het zeewijf te zien. Jong en oud, arm en rijk stond aan de haven de zeemeermin aan te gapen.
En toen ze begon te praten steeg de verbazing ten top.
Hoor! Hoor! ze spreekt! Wat zegt ze? Ze vraagt wat, hoor! Ze vraagt om drinken!
Wel, laat ze zeewater drinken.
Maar nee, dat was het niet wat de zeevrouw begeerde. Het was zoet water dat ze verlangde. Och, dat men haar toch een kom zoet water zou aanreiken! Eén kom maar. Ze zou er de burgerij van Zevenbergen eeuwig dankbaar voor blijven.
Maar die van Zevenbergen lachten de arme zeemeermein in haar gezicht uit. Een kom water! Ha ha ha!
Mismoedig zwom de zeevrouw verder, naar de haven van Steenbergen. En herhaalde voor de saamgestroomde menschen haar verzoek.
Die van Steenbergen waren minder hardvochtig.
Water vraagt ze! Alla, geef haar een halve kom vol!
't Was wat, maar niet volledig wat ze vroeg.
Verder zwom de zeemeermin en eindelijk kwam ze voor Bergen op Zoom.
En zie, daar werd eindelijk aan haar verzoek voldaan. Men gaf haar een kom vol water, zoo groot dat ze kon drinken zoveel ze maar beliefde.
En toen de meermin haar genoegen gedronken had sprak ze de volgende voorspelling uit:
"Zevenbergen zal gansch vergaan
Steenbergen zal half vergaan,
Maar Bergen op Zoom zal blijven staan."
Eens is er een zeemeermin geweest die vreeselijke dorst had. Ach ja, ze had dagen achtereen gezwommen zonder een slok water. Ze versmachtte gewoon.
Zoo kwam ze dan, uitgeput van dorst en vermoeienis voor de haven van Zevenbergen.
Het is te begrijpen dat dit bezoek nog al opzien baarde. De heele stad liep zoowat leeg om het zeewijf te zien. Jong en oud, arm en rijk stond aan de haven de zeemeermin aan te gapen.
En toen ze begon te praten steeg de verbazing ten top.
Hoor! Hoor! ze spreekt! Wat zegt ze? Ze vraagt wat, hoor! Ze vraagt om drinken!
Wel, laat ze zeewater drinken.
Maar nee, dat was het niet wat de zeevrouw begeerde. Het was zoet water dat ze verlangde. Och, dat men haar toch een kom zoet water zou aanreiken! Eén kom maar. Ze zou er de burgerij van Zevenbergen eeuwig dankbaar voor blijven.
Maar die van Zevenbergen lachten de arme zeemeermein in haar gezicht uit. Een kom water! Ha ha ha!
Mismoedig zwom de zeevrouw verder, naar de haven van Steenbergen. En herhaalde voor de saamgestroomde menschen haar verzoek.
Die van Steenbergen waren minder hardvochtig.
Water vraagt ze! Alla, geef haar een halve kom vol!
't Was wat, maar niet volledig wat ze vroeg.
Verder zwom de zeemeermin en eindelijk kwam ze voor Bergen op Zoom.
En zie, daar werd eindelijk aan haar verzoek voldaan. Men gaf haar een kom vol water, zoo groot dat ze kon drinken zoveel ze maar beliefde.
En toen de meermin haar genoegen gedronken had sprak ze de volgende voorspelling uit:
"Zevenbergen zal gansch vergaan
Steenbergen zal half vergaan,
Maar Bergen op Zoom zal blijven staan."
Beschrijving
Een zeemeermin die vreselijke dorst had beloonde de stad die haar gaf wat ze vroeg, namelijk een volle kom zoet water, met de voorspelling dat de stad altijd zal blijven bestaan.
Bron
Legenden langs de Noordzee/ S. Franke. - Zutphen: W.J. Thieme & Cie, 1934, p. 98-99.
Commentaar
1934
Naam Locatie in Tekst
Bergen op Zoom   
Zevenbergen   
Steenbergen   
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:20