Hoofdtekst
DE HEKS IN DE KORF
In Reusel, vlak aan de Belgische grens, stond vroeger een spookhuis. Daar woonde een kokkin, die stiekem verboden boeken las. Het waren toverboeken en daaruit leerde ze allerlei toverkunsten. Ze stond alom als heks bekend en dat was ze ook. Ze was zeer danslustig en eens – het was met carnaval – wilde ze in een herberg met enkele mannen dansen. Maar de kokkin stond bij niemand goed aangeschreven en daarom lieten de jongens zich niet verlokken met haar te dansen. Zo kon ze, hoe graag ze ook wilde, geen danspartner krijgen.
Bevend van woede gooide de kokkin de deur van de danszaal achter zich dicht en schreeuwde: ‘Jullie zullen niet lang meer dansen!’ Gloeiend van wraak klom de kokkin, die heus wel een heks was, op een bezemsteel en vloog hiermee naar een dicht in de buurt zijnde heuvel.
Enkele uren later was de carnavalspret voorbij en de waard van de herberg sloot zijn deuren. De jongens gingen op weg naar huis. Onderweg kwamen ze voorbij een heuvel. Het was de heuvel waar ook de heks vertoefde. Deze duwde met een woest gebaar de heuvel omver en alle jongens werden bedolven onder het zand. Allen stierven een vreselijke verstikkingsdood. De heks had zich gewroken en ging terug naar haar spookhuis.
Vanaf die dag werd de heks steeds ondraaglijker. Haar heksenkunsten benadeelden steeds meer mensen en ten einde raad sloot men haar op in een korf en bracht haar op een kar naar de gevangenis. Maar het was een lange tocht naar de gevangenis en onderweg zei de heks tot zichzelf: ‘Als we dadelijk door het bos komen en er valt een dennenaald op mij, ben ik gered.’
En inderdaad kwam de kar door een dennebos. En juist daar kwam een sterke wind opzetten, een wind die de bladeren en naalden van de bomen schudde. Overal vielen de dennenaalden neer, dus ook in de korf waarin de heks zat. En op hetzelfde ogenblik dat een dennenaald de heks raakte, was ze spoorloos verdwenen.
Later werd de heks toch weer gevangen genomen en weer door hetzelfde bos naar de gevangenis gebracht. Maar nu zorgde men er zorgvuldig voor dat geen dennenaalden meer in de korf konden vallen. Toen hielp de heks geen bidden en smeken meer en werd zij in een ketel met kokend water verbrand.
In Reusel, vlak aan de Belgische grens, stond vroeger een spookhuis. Daar woonde een kokkin, die stiekem verboden boeken las. Het waren toverboeken en daaruit leerde ze allerlei toverkunsten. Ze stond alom als heks bekend en dat was ze ook. Ze was zeer danslustig en eens – het was met carnaval – wilde ze in een herberg met enkele mannen dansen. Maar de kokkin stond bij niemand goed aangeschreven en daarom lieten de jongens zich niet verlokken met haar te dansen. Zo kon ze, hoe graag ze ook wilde, geen danspartner krijgen.
Bevend van woede gooide de kokkin de deur van de danszaal achter zich dicht en schreeuwde: ‘Jullie zullen niet lang meer dansen!’ Gloeiend van wraak klom de kokkin, die heus wel een heks was, op een bezemsteel en vloog hiermee naar een dicht in de buurt zijnde heuvel.
Enkele uren later was de carnavalspret voorbij en de waard van de herberg sloot zijn deuren. De jongens gingen op weg naar huis. Onderweg kwamen ze voorbij een heuvel. Het was de heuvel waar ook de heks vertoefde. Deze duwde met een woest gebaar de heuvel omver en alle jongens werden bedolven onder het zand. Allen stierven een vreselijke verstikkingsdood. De heks had zich gewroken en ging terug naar haar spookhuis.
Vanaf die dag werd de heks steeds ondraaglijker. Haar heksenkunsten benadeelden steeds meer mensen en ten einde raad sloot men haar op in een korf en bracht haar op een kar naar de gevangenis. Maar het was een lange tocht naar de gevangenis en onderweg zei de heks tot zichzelf: ‘Als we dadelijk door het bos komen en er valt een dennenaald op mij, ben ik gered.’
En inderdaad kwam de kar door een dennebos. En juist daar kwam een sterke wind opzetten, een wind die de bladeren en naalden van de bomen schudde. Overal vielen de dennenaalden neer, dus ook in de korf waarin de heks zat. En op hetzelfde ogenblik dat een dennenaald de heks raakte, was ze spoorloos verdwenen.
Later werd de heks toch weer gevangen genomen en weer door hetzelfde bos naar de gevangenis gebracht. Maar nu zorgde men er zorgvuldig voor dat geen dennenaalden meer in de korf konden vallen. Toen hielp de heks geen bidden en smeken meer en werd zij in een ketel met kokend water verbrand.
Onderwerp
SINSAG 0580 - Andere Hexenkünste 
SINSAG 0580 - Andere Hexenkünste 
Beschrijving
Vrouw die bekend staat als heks veroorzaakt overlast met haar toverkunsten. De eerste keer dat zij naar de gevenagenis wordt gebracht, kan ze door een dennennaald die in de korf waarin ze wordt vervoerd valt spoorloos verdwijnen. De tweede keer lukt dat niet en wordt ze in een ketel met kokend water verbrand.
Bron
B. Janssen: Het Dansmeisje en De Lindepater - Sagen en legenden uit Kempen, Meierij en Peel. Maasbree 1978, p. 50-51.
Commentaar
1978
Andere Hexenkünste
Naam Overig in Tekst
Belgische
Belgische
Naam Locatie in Tekst
Reusel
Reusel
Plaats van Handelen
Reusel (Noord-Brabant)
Reusel (Noord-Brabant)
Kloekenummer in tekst
K216p
K216p
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:20