BJANSS102 - Watergeesten

Een roofridder trok eens met zijn trawanten over de Peelbaan en brandschatte alle boeren. Maar de boeren staken een hooimijt aan en waarschuwden op die manier de boeren uit een ander dorp. Dezen snelden te hulp en wisten de ridder met zijn mannen op de vlucht te jagen. Want de booswichten waren niet bestand tegen zoveel schoppen, rieken en dorsvlegels.
In wilde vlucht ging het over de Peelvlakte en telkens haalden de woedende boeren een gedeelte der mannen in, die dan onschadelijk werden gemaakt.
Op het laatst bleef alleen de ridder over. Hij kwam terecht in een ven, omgeven door moerassen. Het moeras zoog zijn lichaam vast en hij stierf de verstikkingsdood. Deze plaats kreeg de naam van ‘de schelm’ en zo werd hij voortaan altijd genoemd.
Maar met zijn dood eindigden niet de euveldaden van de ridder. Want als een nikkerman bleef hij in de buurt van de moerassen rondzweven en lokte de mensen van de weg af, de schelm in. Ergens ver in het moer riep dan een huilende stem om hulp, maar dat was bedrog. Het was de stem van de nikkerman. En wie medelijden kreeg moest dit met de dood bekopen, want de ridder trok hem het moer in.

Roofridder die overblijft na het gevecht van boeren met zijn bende, komt in een moeras terecht en verzinkt. Zijn geest die in de buurt rondzwerft lokt mensen het moeras in.

B. Janssen: Het Dansmeisje en De Lindepater – Sagen en legenden uit Kempen, Meierij en Peel. Maasbree 1978, p.122.

1978

Peelbaan    Peelbaan   

Peelvlakte    Peelvlakte   

2013-03-01 14:46:20