Hoofdtekst
Da deje ze vroeger wel, dör d’r ’n slek over hen te vrieve. ’t Was wel vies, da sliem van de slekke. Ik had den duum es ’n keer vol vratte. Moeder zèj: “Vriev ’r es met ’n slek over”. En ik deej ’t, al vond ik ’t vies. As ze mee ’n slek over de vratte gevreve hadde, stoke ze die op ’n höltje, da ien de grond wier gezet. As de slek helemol opgedreugd was, zoue de vratte weg zien. En da’s gebeurd ok. Noa ’n tiedje was ik de vratte kwiet. En ik heb ze nooit mer gehad.
Onderwerp
TM 4302 - Volksgeneeskunde 
TM 4302 - Volksgeneeskunde 
Beschrijving
Slakken op wratten om die te laten verdwijnen.
Bron
M.H. Dinnissen: Volksverhalen uit Gendt. Amsterdam 1993. Ed. A.J. Dekker & J.J. Schell (Nederlandse volksverhalen, deel 3)
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21