DYKFRIES2254

Heeft iemand die op sterven ligt een kleedingstuk aan, dat op zondag is gemaakt, dan zal hij niet tot sterven kunnen komen, tenzij er eerst een knip met de schaar in zulk een kleed worde gemaakt. Een dokter te Oosterwolde vertelde, dat hij eens een kind van geringe lieden onder behandeling had, dat niet te behouden was. Hij ontving dan ook op zekeren dag bericht van het overlijden en bezocht spoedig daarop de moeder. Deze vertelde, dat het kind een benauwd uiteinde had gehad, want het kon niet tot sterven komen. Haar buurvrouw, die er bij tegenwoordig was, had gevraagd, of het kind niet iets aan had, dat op zondag gemaakt was. De moeder ontkende dit eerst, maar zich bedenkende schoot haar te binnen, dat zij op een der rokjes van het kind eens op zondag een lapje had gezet. Dit kleedingstuk werd nu onmiddellijk verwijderd en het kind kon sterven. Dokter vroeg: <<Als ge dit niet gedaan hadt, zoude 't kind dan nog geleefd hebben?>> - <<Ja, natuurlijk, maar nog altijd in doodsstrijd. >>

Heeft iemand die op sterven ligt een kledingstuk aan dat op zondag is gemaakt, dan zal hij niet kunnen sterven totdat er een scheur in het kledingstuk wordt geknipt. Een dokter te Oosterwolde vertelde over een arme familie wiens kind stierf. De moeder van het kind vertelde aan de dokter dat het kind een benauwd einde had gehad. De buurvrouw, die erbij aanwezig was geweest, had gevraagd of het kind wellicht iets aanhad, dat op zondag was gemaakt. In eerste instantie ontkende de moeder dit, maar toen herinnerde ze zich dat dit wel zo was. Toen heeft men het kledingstuk verwijderd zodat het kind kon sterven. De dokter vroeg of het kind nog zou leven, als ze het niet hadden gedaan. Daarop antwoordde de vrouw: <<Ja, maar nog altijd in doodsstrijd,>>

Waling Dykstra: Uit Friesland's volksleven van vroeger en later: volksoverleveringen, volksgebruiken, volksvertellingen, volksbegrippen. Leeuwarden [1896], deel 2, p. 236-237.

Oosterwolde    Oosterwolde