KOOIJMAN0560

Het verhaal gaat, as je een klaverblad van vier heb, dat is een afweermiddel tegen spoke en toverij. In Schoonderwoerd was d'r iemand, die liet een haan lope, allemaal mense d'r bij, die haan liep met een paal an z'n poot, met een zware balk an z'n poot. Toen komt d'r een man an, die was net gras weze snije en die riep: "Mense, wat kijke jullie toch, d'r is niks bijzonders te zien". '' Ja, maar die haan loop met een zware paal an z'n poot!" Maar die man, die was gras weze snije en die had in z'n zak natuurlijk een klavertjevier. Dat wist ie natuurlijk niet. Hij kon zien dat d'r niks an de hand was. Want die balk, dat was een stukkie haverstrooi.

Degene die een klavertjevier in handen had, kon door betoveringen en spokerij zien. Terwijl andere mensen dachten dat een haan met een zware balk aan zijn poot liep, zag de man -die een klavertjevier in zijn zak had- dat het maar een stukje stro was.

Kooijman, Henk: Volksverhalen uit het grensgebied van Zuid-Holland, Utrecht, Gelderland en Noord-Brabant. Amsterdam 1988. p. 99

Schoonderwoerd    Schoonderwoerd