Hoofdtekst
Wratten, die kon je op je gezicht hebbe, op je hande. Dan moest je een oud stuk been dat op de grond lag, maar je moch daar niet naar zoeke, je moes 't bij toeval vinde, dan werd dat opgeraapt en met de onderkant van dat stuk been, dat was altijd vochtig en daar werde dan de vratte mee ingesmeerd. Dan werd dat stuk been weer neergelegd zo 't gelege had en dan moes je weglope zonder om te kijke, dan verdorde de vratte, dan ware ze begrave voorgoed.
Onderwerp
TM 4302 - Volksgeneeskunde 
TM 4302 - Volksgeneeskunde 
Beschrijving
Wratten moest je insmeren met het vocht van een stuk been dat je toevallig had gevonden. Dan moest je weglopen zonder om te kijken en dan waren de wratten voorgoed weg.
Bron
Henk Kooijman: Volksverhalen uit het grensgebied van Zuid-Holland, Utrecht, Gelderland en Noord-Brabant. Amsterdam 1988.