Hoofdtekst
Het was .i. sterc hont ende .i. ionc
ende wel op sinen spronc
hi hadde ghesijn goet vrient
640 dicke ende wel ghedient
als hi quam te sinen jaren
begonsti crancken ende swaren
hi verloes sinen loep te handen
ende die beten van den tanden
645 hi quam daer hi waende vaen
.i. hase die hem es ontgaen
doe sprac die here ten honde wert
dune best niet ere blasen wert
die hont seide here ic volges v
650 nochtan soudi mi sparen nv
ende pensen om grote doghet
die ic dede in miere joghet
die hem wel proefde ionc hi soude
met rechte gheeert sijn in sine oude
ende wel op sinen spronc
hi hadde ghesijn goet vrient
640 dicke ende wel ghedient
als hi quam te sinen jaren
begonsti crancken ende swaren
hi verloes sinen loep te handen
ende die beten van den tanden
645 hi quam daer hi waende vaen
.i. hase die hem es ontgaen
doe sprac die here ten honde wert
dune best niet ere blasen wert
die hont seide here ic volges v
650 nochtan soudi mi sparen nv
ende pensen om grote doghet
die ic dede in miere joghet
die hem wel proefde ionc hi soude
met rechte gheeert sijn in sine oude
Beschrijving
Een oude hond wordt door zijn baas uitgescholden, omdat hij niet meer kan jagen. De hond zegt dat hij vroeger hard genoeg heeft gewerkt en dat hij nu rust verdiend heeft.
Bron
handschrift UB Leiden Ltk. 191 (95r-103v)
Motief
W154.4 - Hunter beats dog which has grown old in his service.   
Commentaar
13e eeuw
Voor een teksteditie zie Esopet. Ed. G. Stuiveling. Amsterdam 1965. Deel 2.
Zie ook: J.A. Schippers, Middelnederlandse fabels: studie van het genre, beschrijving van collecties, catalogus van afzonderlijke fabels. Nijmegen 1995. nr. 141. Oude hond.
Zie ook: J.A. Schippers, Middelnederlandse fabels: studie van het genre, beschrijving van collecties, catalogus van afzonderlijke fabels. Nijmegen 1995. nr. 141. Oude hond.
Datum Invoer
2013-03-01 14:46:21