KOOIJMAN2283

Mijn vader heeft me wel eens verteld dat hij een nieuwe manchester broek aanhad en die liepen altijd te voet en hardlopend bij winterdag naar huis. Toen hij daar zo op z'n eentje liep in het pikdonker en geen lantaarnpalen, hoorde hij opeens roepen: "Vat hem, vat hem!" Hij begon hoe langer hoe harder te lopen. Toen hij thuiskwam, vertelde hij: "Ze zaten me na vanavond!" Want hij was een koe wezen leveren en hij had vijfenzeventig gulden in z'n zak. Maar toen hij een half uur later door de kamer liep, hoorde hij dezelfde woorden weer, want het was de nieuwe manchester broek die de
pijpen naast mekaar wreven.

Mijn vader had een nieuwe manchester broek aan en die liepen altijd te voet en hardlopend bij winterdag naar huis. Toen hij daar zo op z'n eentje liep in het pikdonker en geen lantaarnpalen, hoorde hij opeens roepen: "Vat hem, vat hem!" Hij begon hoe langer hoe harder te lopen. Toen hij thuiskwam, vertelde hij: "Ze zaten me na vanavond!" Want hij was een koe wezen leveren en hij had vijfenzeventig gulden in z'n zak. Maar toen hij een half uur later door de kamer liep, hoorde hij dezelfde woorden weer, want het was de nieuwe manchester broek die de pijpen naast mekaar wreven.

Kooijman, Henk: Volksverhalen uit het grensgebied van Zuid-Holland, Utrecht, Gelderland en Noord-Brabant. Amsterdam 1988. p. 306.