ENGELB_14_003

A.: Vrower heb ik heurd, mien vader, wat mien tweede vader was, dee proatn mangs van de kikvörske, dee hadn doar zoa kwaakt an, doar an de waterkaant dan en doe har he der nich um sloapn köant en doe was he t ber oetgoan, he, en doe har he zegd: “Oons Leevn Heer wil wil de leu regeern en dan zal ik de kikvöske es regeern”, ik wil ok nog sloapn, lange daag maakn he, en he leep der hen met n paar kluppels en he höw de kikvörske dood en of’t no woar is, mien vaar hef t eerlik verteald, bie de Wolsche in de Lut, mer n ander naam wet ik nich, dat is n hoesnaam. En en doe koomp he wier bie t hoes, he wil noa ber hen, he hef t hele ledikaant vol kikvörsche zitn, en dat vind ik toch wa heel eigenaardig, och ja, hoe kö’j t beschouwn, as n wonder ok nich, mer as ne nerigheid as ne, ploaw, loa’k mer zegn, dee hebt ze nich meer weg könn kriegn oet de kamer, zee hebt der zoa drok met west, zee hebt de geestelikheid der bie haald, de pastoar oet de Lut, welkn dat weet ik ok nich meer, ik ben zölf geboorn oet de Lut, mer dat weet ik nich precies meer, mer zee hebt de heer der bie, zee hebt t hoes mötn oetwijdn en met al t kleain bint ze ze wier kwiet wördn. Dus Oons Leevn Heer löat dat toch nich too, at he zoa die diern vernietign, he, dee hebt ok eer lichaam, net zoa-as vöggel, zie zegt ok wa, n leevn heer beestke mag’j nich dood maakn, za’k ok noot doon, n zunkuukn, n leevn-heers-beetkn zegt ze ok wa. Kotns was ik an t böankes of [...] en doe kröap der een onder in, ik heb t op de haand kroepn loatn, wegpoest noa boetn hen. en doe vlöag t zoa weg, doe har he de vrijheid wier. Miegeampn en dat grei doar kan ik wa nen kettel koknd water opgeatn, tenminste dan deank ik dat is mer efkes en dan bint ze zoa vot ... doar mö’j wa evn hard owwer es. Nee, diern, doar ben ik aait naa gek met west.
H.E.: Mer hoo bint ze de kikvörske kwiet wördn?
A.: Ja dee geestelike gebeedn hebt dat doan. Zoa hef mien vader verteld. En dan hadn ze wa mangs speuk zeen, dan har der mangs een dood west. En den har dan nog nich heelmoal voldoan op de aard, wat he eignlik volbrengn mos. Nich goot oetboet, hoo möt ik dat no eignlik zegn. Dan hadn ze mangs zegd, dan kwam ze al joar nen haantred wieder of dat no woar is, dat wet ik nich, joa dichter bie.

SINSAG 0410 - Der gebannte Geist.    SINSAG 0410 - Der gebannte Geist.   

TM 3101 - Heks maakt kind (mens, dier) ziek    TM 3101 - Heks maakt kind (mens, dier) ziek   

De vader van de verteller kon een nacht niet slapen door het gekwaak van kikkers. Hij heeft toen gezegd: ‘God wil over de mensen regeren, dan wil ik over de kikkers regeren,’ en ze toen doodgeslagen. De volgende dag zat het ledikant vol met kikkers. Deze konden pas worden weggehaald toen een geestelijke het huis had gezegend. Geesten zijn van doden die nog iets moeten volbrengen. Ze komen elk jaar een hanepas dichter bij hun doel.

Collectie Engelbertink, verslag 14, verhaal 3

Onze Lieve Heer [God]    Onze Lieve Heer [God]   

De Wolsche    De Wolsche   

De Lutte    De Lutte