Registratie zal enige tijd duren. Deze functie is in ontwikkeling.

ENGELB_14_002

Een personal narrative (mondeling), augustus 1977

Hoofdtekst

H.E.: Ja dat klopt ok wa en dat is eignlik t volgende onderwerp, de geestelikheid, he, dee hebt ne bepoalde gave.
A.: Joa natuurlik. Doar ben ik nich altied met eens, owwer t communie-oet reikn, wie hebt hiern beukske n kearkbeukske, zie hebt doar nen raarn naam van maakt “t Galmgat” ik ben andere joarn nich in t kearkbestuur, hoo neumt ze dat nog, at ze gezamelik, hoo neumt ze dat ok, at ze al zo’n betke bie mekaar zint gesprekn gespreksgroep en dan warn der [hapsen dee warn haantje de voorste, da’j der gen t woord tusken konn kriegn, kiek en dee gedachtn ha’k dan wa en dan vröagn ze mie wa, nich, den doar owwer gung, dee veurleiders en dan zer ik miene mening ok wa. Mer no hebt ze n beukke en dat beukke, dat is t galmgat, dat vind ik zonne rare oetdrukking veur zo’n kerkelik beukke ik heb der moal met de pastoor owwer had, ik zei, woarum dat gen galmgaatn, wat doar an t eand van n toornt oet koomp, doar zit toch wa meer gaatn as een of de galmgaatn, dat völ mie zoa op, dat is zonne gat-oetdrukking, net wat ne boer ok zeg, met t gat in de botter, dat betekent dan, dat ie t good hebt. d’j met t gat in de botter valt.

Beschrijving

De vertelster is het niet eens met enkele zaken in de plaatselijke kerkgemeente.

Bron

Collectie Engelbertink, verslag 14, verhaal 2