Hoofdtekst
E: Ik heb wa es mangs heurd, dat een wel at dat van te vuurtn zöag en at den der hen gung en he höl de haand der an an n post, at t dan woarm was, dan gebuurn t rap, wat t koold, dan kon der nog wa nen heeln zet owwer hengoan, vuurdat dat hoes zol ofbraandn.
Wit: Ja, dat weet ik nich, mer doar heb ik t fiene ok nooit van heurd. Zoo deadn ze t en zoo was t.
E: Wat dach ie van nen oel dan? Nen oel, wel at der schreeuwt. Nen oel, at der nen oel schreeuwt.
Wit: Och doar doo ik nich völ op oet. Nen oel schreeuwt ok at t mooi weer is. En at t slecht weer, schreeuwt he ok, doar hebt ze bie oons ok nooit wa op oet doan, dat leuw'k ok nich at dat zo internoat (?) is, at der nen oel schreeuwt. t Is n akelig geschreeuw en a'j oe dan wat op de hoed haalt, ja no dan kö'j dat wier der noar too wearkn, mer ja at t is, wat wat in zich hef, dan leuw'k niks van.
Wil: Ja, wat leu zint der toch wa bang vuur, want ...
Wit: Dat zeg ik oe, ie möt der op reageern, mer n eenn is völ sapper, n hoond was nich bang en ie möt nich bang weazn, doar kö'j nog wa nen heeln zet met proatn, eer at ze die van n stok afproatn, dat was nog lang zoo nich kloar.
E: Nee, mer een wel at der rap stearft, den hef a misschien luk de doadslocht bie zich hangn, at nen oel dat rok.
Wit: Ik kan t nich verstoan.
E: Een wel at der rap stearft, den hef misschien nen doadslocht bie zik hangn. Kiek en at nen oel dat rok, at he dan schreeuwt.
Wit: Ja dat wil ik nich ontkenn.
Wil: Ik heb der n paar van steentjes, van steentjes, oons Sinie hef dee toen maakt, n keer bie oons Anne nog en den hef ze mie toe metbracht en doe kwam Dieka van Poar-Geit, woar wie doe vroger de melk haaln in Buurs, den kwam doe n keer bie oons, he, en doe zeg ze, as dat ding der wis hebn hangn.
Wit: Ja, dat weet ik nich, mer doar heb ik t fiene ok nooit van heurd. Zoo deadn ze t en zoo was t.
E: Wat dach ie van nen oel dan? Nen oel, wel at der schreeuwt. Nen oel, at der nen oel schreeuwt.
Wit: Och doar doo ik nich völ op oet. Nen oel schreeuwt ok at t mooi weer is. En at t slecht weer, schreeuwt he ok, doar hebt ze bie oons ok nooit wa op oet doan, dat leuw'k ok nich at dat zo internoat (?) is, at der nen oel schreeuwt. t Is n akelig geschreeuw en a'j oe dan wat op de hoed haalt, ja no dan kö'j dat wier der noar too wearkn, mer ja at t is, wat wat in zich hef, dan leuw'k niks van.
Wil: Ja, wat leu zint der toch wa bang vuur, want ...
Wit: Dat zeg ik oe, ie möt der op reageern, mer n eenn is völ sapper, n hoond was nich bang en ie möt nich bang weazn, doar kö'j nog wa nen heeln zet met proatn, eer at ze die van n stok afproatn, dat was nog lang zoo nich kloar.
E: Nee, mer een wel at der rap stearft, den hef a misschien luk de doadslocht bie zich hangn, at nen oel dat rok.
Wit: Ik kan t nich verstoan.
E: Een wel at der rap stearft, den hef misschien nen doadslocht bie zik hangn. Kiek en at nen oel dat rok, at he dan schreeuwt.
Wit: Ja dat wil ik nich ontkenn.
Wil: Ik heb der n paar van steentjes, van steentjes, oons Sinie hef dee toen maakt, n keer bie oons Anne nog en den hef ze mie toe metbracht en doe kwam Dieka van Poar-Geit, woar wie doe vroger de melk haaln in Buurs, den kwam doe n keer bie oons, he, en doe zeg ze, as dat ding der wis hebn hangn.
Onderwerp
SINSAG 0486 - Andere Todesvorzeichen. 
SINSAG 0486 - Andere Todesvorzeichen. 
SINSAG 0491 - Vorzeichen eines Brandes
SINSAG 0491 - Vorzeichen eines Brandes
Beschrijving
Uilen schreeuwen altijd, bij mooi en slecht weer, niet alleen wanneer er iemand gaat sterven.
Bron
Collectie Engelbertink, verslag 18, verhaal 11
Commentaar
Zie ENGELB_18_010
Naam Overig in Tekst
Poar-Geit
Poar-Geit
Anne
Anne
Sinie
Sinie
Dieka
Dieka
Naam Locatie in Tekst
Buurse
Buurse