Hoofdtekst
In de jaren dat mijn vader zaliger naar de hoofdaktecursus ging in Helmond per trein vanuit Eindhoven is het volgende voorgevallen. Op een 24e juni van het jaar achtienhonderdzoveel vierde men in Oerle de feestdag, de kermisdag, van Sint Jan Baptist. Mijn vader had daar in een boerenherbergje gedanst en de partner een kus gegeven. Toen hij als jongeman van 19 of 20 jaar weer tot bezinning kwam, dacht-ie: dat durf ik niet te biechten bij m’nen eigen pastoor, want misschien denkt-ie wel: wat heb ik nu toch ‘nen onkuise schoolmeester. Hij spaarde dus z’n biechtstof op voor Helmond.
Er was nog slechts één kerk, de Kapucijnen waren er nog niet, en die ene kerk was de kerk van Sint Lambertus. ’t Was er druk op die zaterdagmiddag en op de tweede biechtstoel aan de rechterzijde was aanwezig kapelaan Van der Zanden die later deken is geworden van Helmond en op 300 meter afstand van de Lambertuskerk de Heilighartkerk heeft gebouwd die intussen is afgebroken. Mijn vader bracht naar voren dat hij gejokt had, achterom gekeken in de kerk, verstrooid geweest en een beetje gevloekt. De kapelaan die een beetje haastig was aangelegd, want het was er erg druk, zei tegen ‘m: “Anders nog iets? Anders nog iets?”
“Ja,” zei m’n vader: “eigenlijk wel.”
“Wat dan?! Wat dan?! Wat dan?!”
“Ja.., ik heb een meiske gekust.”
“Een meiske gekust?! Een meiske gekust?! Waarom hedde da gedaan?!”
“Ja..,” zei mijn vader: “ja..”
Kapelaan Van der Zanden zei: “Vat ‘nen eikenboom en kus die.”
En mijn vader zei: “Ja, eerwaarde, maar dat is niet zo plezierig.” En hij kreeg het schuifke.
Enige tijd later ging hij naar het Heilig Paterke van Hasselt en biechtte dat hij een meiske had gekust. En het Heilig Paterke zei: “Awel zulle, dan bidde ga maar drae Weesgegroeten.”
En toen heb ik, als zijnde pastoor van de Lambertuskerk, aan m’n vader gezegd: “Dan heb ge nie goed gekust of ge hebt nie goed gebiecht. Drie Weesgegroeten is veel te goedkoop.”
Er was nog slechts één kerk, de Kapucijnen waren er nog niet, en die ene kerk was de kerk van Sint Lambertus. ’t Was er druk op die zaterdagmiddag en op de tweede biechtstoel aan de rechterzijde was aanwezig kapelaan Van der Zanden die later deken is geworden van Helmond en op 300 meter afstand van de Lambertuskerk de Heilighartkerk heeft gebouwd die intussen is afgebroken. Mijn vader bracht naar voren dat hij gejokt had, achterom gekeken in de kerk, verstrooid geweest en een beetje gevloekt. De kapelaan die een beetje haastig was aangelegd, want het was er erg druk, zei tegen ‘m: “Anders nog iets? Anders nog iets?”
“Ja,” zei m’n vader: “eigenlijk wel.”
“Wat dan?! Wat dan?! Wat dan?!”
“Ja.., ik heb een meiske gekust.”
“Een meiske gekust?! Een meiske gekust?! Waarom hedde da gedaan?!”
“Ja..,” zei mijn vader: “ja..”
Kapelaan Van der Zanden zei: “Vat ‘nen eikenboom en kus die.”
En mijn vader zei: “Ja, eerwaarde, maar dat is niet zo plezierig.” En hij kreeg het schuifke.
Enige tijd later ging hij naar het Heilig Paterke van Hasselt en biechtte dat hij een meiske had gekust. En het Heilig Paterke zei: “Awel zulle, dan bidde ga maar drae Weesgegroeten.”
En toen heb ik, als zijnde pastoor van de Lambertuskerk, aan m’n vader gezegd: “Dan heb ge nie goed gekust of ge hebt nie goed gebiecht. Drie Weesgegroeten is veel te goedkoop.”
Beschrijving
Een jongeman, schoolmeester in opleiding, kust op kermisdag een meisje. Hij durft dit niet aan zijn eigen pastoor op te biechten en gaat elders te biecht. Hij komt er uiteindelijk vanaf met drie Weesgegroetjes. Dat betekent dat hij niet goed heeft gekust of niet goed heeft gebiecht, want drie Weesgegroeten is veel te weinig.
Bron
Radio-uitzending Vonken onder de As (NOS)
Commentaar
De jongeman in het verhaal is meester C. Rijken. Zijn zoon, B.A.M. Rijken, vertelt dit verhaal over zijn vader zaliger.
Naam Overig in Tekst
Sint Jan Baptist   
de Kapucijnen   
de kerk van Sint Lambertus te Helmond   
de Lambertuskerk   
de Heilighartkerk te Helmond   
kapelaan Van der Zanden   
het Heilig Paterke van Hasselt   
Naam Locatie in Tekst
Helmond   
Eindhoven   
Oerle   
Hasselt   
Plaats van Handelen
Helmond