VODA_028_11

De weerwolfdrager, dat is toch een eh… verha- die verhalen leven nog van toen ik vijftien jaar geleden ongeveer hier in Odiliënberg kwam. Was bepaald meisje dat moest, haar vader was bakker, dat moest dus buiten het dorp moest dat met haar hondenkar moest daar de wittebrood gaan brengen. En dorst nooit alleen te gaan, want ze had gehoord en van meerdere mensen daar moest de… ’t was de weerwolf. De weerwolf, dat was laten we zeggen een kruis tussen mens en wolf, eh natuurlijk iets geheimzinnigs. En die sprong je dan op je, op je nek en die moest je dragen en die ouwe man van negentig jaar vertelde me d’r bij, met de achterpoten hield die je zakken dicht. Want, het was mooi dat je daar een mes in had, dus dan zou je- dat kon je niet verdedigen. Da was een leuke bijkomstigheid. Dat dier deed je verder niks, dier of mens weet ik niet, dat deed je verder niks. Maar ’t werd zolang gewoon zwaarder en zo gauw as je bij het dorp kwam, dan liet die los verdween die. En datzelfde meisje mij nog verteld, zal ‘t weer gewoon vertellen, iemand kon nog dat bewijzen want hij had nog de littekens van die nagels had nog in z’n hals.

SINSAG 0801 - Werwolf lässt sich tragen.    SINSAG 0801 - Werwolf lässt sich tragen.   

Bakkersdochter moet brood bezorgen buiten het dorp. Onderweg springt een weerwolf bij haar op de nek die ze moet ze dragen tot ze bij haar bestemming is.

Radio-uitzending Vonken onder de As (NOS)

B29.5 - Man-wolf.    B29.5 - Man-wolf.   

Odiliënberg    Odiliënberg   

De Peel    De Peel