VODA_035_06

- Hierna komt de heer De Vries uit Terneuzen.
- “Kijk,” zegt mijn vorige vertellert, “ ’k he da nou wel verteld, over de Paal, maor hier vlakbij mij woont ‘r enen, ’nen ouwe schipper, van zevenentachtig jaren. Van Denderen hiët hij. Die bijna zijn hiële leven op de Paal gewoond het en nou me z’n vrouw in Terneuzen, bij z’n dochter inwoont. [Tikkende klok op de achtergrond.]
Nou, ik kom bin’n en hij laot ‘r bepaold geen gras over groei’n, a’k hem gezegd heb wie mij gestuurd het, steekt hij als ‘ne rechtg’aord schipper dadelijk van wal. En hij doet dat op ‘ne beknopte [schraapt keel], maar toch wel duidelijke manier. En hij ‘s echt in z’n nopkes dat hij daor nog es over praten kan.”
- Ja, toe maar even.
[Verteller schraapt zijn keel.]
- ’t Zijn hiele ouwe verhalen, meneer.
‘k Heb tot mijn tachtigste jaar op de Paal gewoond en van jongs af gevaren. Eerst bij mijn vaoder op ‘nen hengst, dat was ‘ne soort van vissersvaartuig, en later voor mijzelven.
’t Was lank voor negentienhonderd toen d’r daoronder de Paal rare dingen gebeurd’n. As de mensen ergens naortoe mosten, dan ging dat al’moal te voet en de wegen waoren slecht, nog onverhard. En doa ree daor ’s aoves, as ’t donker begon te worden, dikwijls ‘nen ol vrouw rond op ‘nen verken. En ’t gekste was dat ’t altijd ‘nen beestje van ‘nen andere was. Da ze op d’ iën of andere manier uit ’t kot wist te krijgen. En ge weet, a ge ‘ne verken uit ’t kot haolt, dan hoort e ’t verken schreeuw’n ’nen half uur in de ronde. Maar da was bij eur nie ’t geval. Mee ‘ne soort bezwering kost ze zo’n verken uit ’t kot haolen, zonder da ’t iëne schreeuw gaf.
Op ‘nen keer, da mijn moeder nao de Kruispolder was gegaon en langs d’n Stillen Dijk terugkeerden, ree ze moeder voorbij. Mee ‘ne groëte schreeuw stoof ze langs moeder heen. Die, dat begrijpt e wel, daor duchtig van schrok. Een paar jongens, korter bij de Paal, hadden ‘r ook zien rijden. En ze vertelden dat op de Paal en iedereen ging kijken in zijn verkenskot, tot d’r iëne was die zijn verken mist’n. Maor d’n andere morgen vroeg lag beestje weer zo rustig en wel in ’t kot.
Ze kwam trouwens wel meer kwaad doen, want in donkere nachten [omslaan bladzijde], hoorde men dikwijls dat ‘r aan deuren en vensters gekrabd of geklopt wier. En a ge dan gauw ’t bed uit sprong en buit’n keek, dan zag de nooit niks. En ze wisten daor al’maol goed wie dat dee, maor ze heb’n ze nooit kunnen betrap’n. Ze zee’n op de Paal da ze ‘nen verbond mee d’n duvel ha gesloten en ’t kan best waor geweest zijn ook.

SINSAG 0580 - Andere Hexenkünste    SINSAG 0580 - Andere Hexenkünste   

Op de wegen rondom Paal reed dikwijls een oude vrouw rond op een varken. Ze pakte daarvoor steeds een varken van iemand anders en ze kon zo’n beest uit het hok halen zonder dat het ging schreeuwen.
Daarnaast hoorde men de vrouw in donkere nachten krabben aan of kloppen op vensters en deuren, maar men kon haar nooit betrappen. De vrouw zou een verbond met de duivel hebben gesloten.

Radio-uitzending Vonken onder de As (NOS)

G265.6.1 - Witch causes pigs to behave unnaturally.    G265.6.1 - Witch causes pigs to behave unnaturally.   

G265.7.3* - Wi'tch controls actions of pigs.    G265.7.3* - Wi'tch controls actions of pigs.   

Streektaal: Land-van-Axels?

De Vries    De Vries   

Van Denderen    Van Denderen   

Hengst    Hengst   

Paal    Paal   

Terneuzen    Terneuzen   

Kruispolder    Kruispolder   

Stille Dijk    Stille Dijk   

Paal    Paal