Hoofdtekst
In de bos, dicht bie de grens van Overiesel en Duitsland, doar stond een grote boerderije. En in de boerderije, doar kwamen altijd smokkelaars bij mekaar. Dat was bekend, dat wis iederene. En ze zeien ook wel een spookhuus, maor de mensen dachten dat ‘r spook’n en een ander zeg ’t spookt ‘r vaste. Maar as de smokkelaars koom’n dan was d’r ’t natuurlijk al gauw ‘ezegd dat ‘t ‘r spookt. Maar d’r helemaol pluus was ’t ’r ook niet, want die smokkelaars waren d’r meestal ook niet lang. Dus die waar’n d’r vaak ook gauw weer weg en de politie zag je d’r ook nooit. De politie zou wel niet bang wezen, maor ’t was d’r afgeleeg’n en slecht… slechte weeg’n, slechte gelegenheid om te koom’n in de bos. D’r was praktisch niks. Eén zo’n boer’n jong’n had wel ‘ehoord dat er spoken en ook wel dat er smokkelaars waar’n. Ik denk, jongens, ik moet zien dat ik van die smokkel wat mee krijg en die spoken daar ben ik niet bang voor. Daor trek ik mie niks van an. Zien buurman zegt teeg’n ‘m: “Ie gaan doar nie slaap’n in dat huus want zie slaon u dood.” “Die smokkelaars zeker?”, zegde, “die zullen zelf ook wel bang wezen want as de politie kumt dan wor’n ze ‘epakt en maken ze dat ze wegkoom’n.” “Het deugt ‘r niet,” zegt die buurman, “die slaan oe dood as slaapt in dat huus.” Die jongen zeg: “’t Scheelt mie niks. Ik wil d’r slapen. Ik breng d’r ’n bed naortoe en ik ga d’r slapen.” Hij [mit die bed] de spull’n bij mekaar gezoch, naor die boerderije gebracht op een mooie zonnige dag en hij wou d’r slaap’n. Was niks an de hand, waar ’n bitjien spinneraggen in ‘t huis, was nie schoongemaakt natuurlijk. Hij denkt: “Ouwe vervall’n troep, da’s geen wonder dat ze zeggen dat ‘r spookt. Die buurman hadde nog ‘ewaarschuwt, die zegt: “Da benne allemaol katt’n die daor spook’n.” “Oh,” zegt ie. Vroeger heeft natuurlijk, elk huis is bewoond geweest, die katt’n zull’n d’r nog wel loop’n en verwilderd zijn in de bos, van vroeger, van die vroegere bewoners. “Pas maor op dat oe de katt’n nie pakk’n,” zegt de buurman en die jongen die dacht: het is bangmakerije. ’s Avonds had ie zich moe ‘ewerkt en hij naor bed. Hij dacht: “Nou ga’k lekker slaop’n en ’s zien wat hier vannacht wel komt.” Maar, hij was toch een beetje huiverig geword’n van al da ouwe verhaal’n. Een grote stevige greep had ‘uh mee’enoom’n en die zette naast ’t bed. Greep zegg’n ze op de ene plaats, een riek zegg’n ze op de andere plaats. Zo’n ding waor ze de grond mee loswipp’n. Hij slaap’n. Hij wou tenminste slaap’n. D’r hoord’n uh wat. Hij denkt: “Hé! D’r komt nu smokkelaars zeker al an? Eh… Miauw! Miauw! Miauw! Hele zware katt’n stem. Hij dacht: “Oeh, die smokkelaars die hebb’n natuurlijk met mekaar af’esprok’n dat ze katt’n signaal’n geev’n. Dan kunnen ze mekaar an kennen en dan anderen denken dat dat spook’n ben.” Hij hield ‘m goed stille. Hij heurde ’s geklop an de deure, en hij denkt: “Zeker ‘t zijn de smokkelaars.” Maar een lawaai in huis! En een spektakel dat d’r kwam! Heel bang, hij denkt: “Dat benne ook geen smokkelaars, want die smokkelaars moeten natuurlijk zachtjes an doen. Die breng’n d’r geen smokkelwaar in met zo’n kabaal.” Hij wou de deur los doen, en een stel katt’n vloog’n ‘m an. Een stuk of zeuv’n zwart’n, een stuk of zeuv’n rooi’n, en een stuk of zeuv’n bont’n. Hij wist niet waarof ie bleef. Die katt’n die krabb’n ‘m en die beet’n ‘m. En hij greep die greep en hij sloeg op die katt’n in en gaf ze toch een watje kou. En die katt’n sprong’n maar toe. Hij heft moeten vecht’n veur z’n leev’n teeg’n die katt’n. Sjonge jonge wa stond die vent uit. Dat was heel wat anders as smokkelaars. Nooit wou hij meer in de smokkelhuus slaap’n maor toen wist ‘eh dat ’t nie zuiver was, ’t was. ’t Waar’n wel spook katt’n.
Onderwerp
SINSAG 0450 - Andere Tote spuken.   
SINSAG 0454 - Kampf mit einem Spuk.
  
Beschrijving
Een jongen gaat slapen in een huis waar het mogelijk zou spoken en waar smokkelaars komen. Hij wordt in de nacht aangevallen door spookkatten.
Bron
Radio-uitzending Vonken onder de As (NOS)
Motief
E279.2 - Ghost disturbs sleeping person.   
Commentaar
Uit handgeschreven aantekeningen blijkt dat dit verhaal mogelijk is uitgezonden in het programma “Vonken onder de As” (NOS) op de volgende datum: 02-05-1973.
Naam Locatie in Tekst
Overijssel   
Duitsland