Hoofdtekst
Je kwaam ip nen anderen kè me z’n schapen ip ’n hof wo dat er haver gestuukt stoend en je vroeg an den boer o ze mochten de stoppels ofgrazen. “Neens” zei den boer, “Ze gaan an m’n haver zitten.” “Neens” zei den Duutschen schaper, “Let mor ’n keer ip”. En inderdaad die schapen bleven van dien haver. Den boer vroeg hoe da kwaam. Den Duutschen schaper lei z’n hand in z’n heupe: “Kiekt deure m’n arm” zei ’t ie? en den boer zag ip ieder haverbelle ’n kleen duuveltje zitten met ’n djakstje en ze sloegen domee iedere kè ip de kop van de schapen die wilden van den haver eten.
Beschrijving
Een Duitse schaper kwam met zijn schapen bij een boerderij waar men de haver al geoogst had. "Mogen mijn schapen wat op je veld grazen", vroeg de schaper, waarop de boer antwoordde: "Neen, want dan zullen ze van mijn haver eten". "Neen, let maar eens op", zei de schaapherder. De schapen raakten de haver inderdaad niet aan. De Duitse schaper had duiveltjes op de haver getoverd, die de schapen op de kop sloegen.
Bron
M. Vander Cruysse, Leuven, 1965
Commentaar
2.2 Tovenaars
west-vlaams (n van brugge)
527
fabulaat
Naam Overig in Tekst
Duitse schaper   
Naam Locatie in Tekst
Wingene