FBECK0244_0244_291 - Het vel van een weerwolf verbranden

De knecht van de 'winning'van het kasteel, dat was een weerwolf. In die tijd gingen de boeren met grote wagens zelf hun kolen halen te Luik en die knechten daar gingen ook en ze maakten een weddenschap om 't eerst op de koolput te zijn. Ze vertrokken 's nachts, maar ene wist waar de weerwolf zijn vel stak in een wei en hij haalde het vel uit en hij trok de vier raderen uit de wagen van de weerwolf. En terwijl hij die terugzette, was de andere al ver door en daar onderweg staken ze een vuur aan en daar gooiden ze het vel in. Maar door de duivel wist die dat ze zijn vel aan 't verbranden waren en hij liet zijn paarden alleen en hij liep erheen en hij kon het vel nog juist pakken. En terwijl had de duivel de paarden doen gaan tot als de knecht er weer bij was en toen was hij nog de eerste in Luik op de koolput.

SINSAG 0824 - Die verbrannte Haut (Gurt, Halsband)    SINSAG 0824 - Die verbrannte Haut (Gurt, Halsband)   

Op een kasteelhoeve werkte een knecht die 's nachts veranderde in een weerwolf. Alle knechten van de hoeve moesten in Luik kolen gaan halen, en ze sloten een weddenschap om voor het eerst bij de kolenput te zijn. Ze besloten allemaal om 's nachts te vertrekken. Enkele knechten trokken de wielassen uit de wagen van de weerwolf en ze namen zijn vel stiekem mee. Terwijl de weerwolf de assen terug in zijn wagen stak, liet de duivel hem weten dat de andere knechten zijn vel wilden verbranden. De weerwolf liet de paardenkar staan en liep zo snel hij kon naar de plaats waar het vuur was. Nog net op tijd kon de weerwolf het vel bemachtigen. Ondertussen had de duivel de paardenkar van de weerwolf vanzelf doen verder rijden, zodat de weerwolf nog als eerste aankwam in Luik.

F. Beckers, Leuven, 1947

1.6 Weerwolven

zuid-limburgs

Het vel van een weerwolf verbranden: variante 1

fabulaat

Rutten    Rutten   

Luik    Luik