Hoofdtekst
Den auwe veerman van Uukeve, - dao waor vreuger ouch e pónt - euver de Maas, dèi zag altijd dat in november zoë, es 't störmde, hé, ee 'n stem huurde, inins haw huren roopen e, ee waor buiten gaon kijken, mèt zijn lantèir de buiten in, en 't störmde en 't deeg, zag er, en dan huurde ee roopen, mer er zaog niemend hé, 'Haol euver, haol eu-euver' en dan reep ee, 'wèi is 't ' mer dao zag dan nieme niks. Jà, want ee reep turg, veur te kijken wèi dat waor hé, want ee kènde toch zoëget eederein hé, maar ech aantwoord krèig er neet. Jà, en toen dach er: 'Dan blijf ich woë ich bèn.' Mer es er zou euvergegangen zijn, zag er, dan zou ich zeker umgeslagen zijn, want dat waor ene geis hé, e.. e.. spoëk, zeker geine mins, want dan haw er antwoord gegeven.' En dat zou hem dan nao ónder getrokken hebben, bewèirde-n er.
Beschrijving
De oude veerman uit Uukeve woonde bij een brug over de Maas. Wanneer het in de maand november stormde, hoorde de veerman altijd een stem die riep: "Haal over, haal over!" De veerman vroeg dan: "Wie is het?", maar hij zag niets. Veiligheidshalve bleef de man op de oever staan. Wanneer hij met de boot zou vertrokken zijn, zou het bootje zeker gezonken zijn. De stem was immers die van een watergeest.
Bron
P. Knabben, Leuven, 1970
Commentaar
1.1 Watergeesten
limburgs (maasvallei)
K/XVII/378
fabulaat
Naam Locatie in Tekst
Kotem   
Plaats van Handelen
Uukeve   
Maas