Hoofdtekst
26 En, ik ga een keer zeggen, ik heb op ‘t kerkhof geholpen met ‘t stad, als kantenier, en ‘k moet daar graven opengedaan hebben en ze lagen op hun buik, dus ze moesten ook nog geleefd hebben.I Jaja.26 Ja, dat is, ze zeggen dat dat van de schommeling is, maar is ‘t waar? Schommeling, van wat? In de auto zitten, wegvoeren, dat schommelt, maar ja.I Jaja.26 Ja, maar we hebben er daar veel uitgehaald, zo, wè, wel, wel, wel, ‘k kan ‘t je zeggen. ‘k Had zo een maat die uit Korea weergekeerd is, hij was ginder geschoten en dat was een zinken kist en in ‘t vliegtuig hebben ze hem gebracht. En als we, we moesten dat uithalen, waar dat al de soldaten liggen, zogezegd, omdat er een wegel moest komen.I Ja.26 En ze gingen dat verkleineren. En, ja, [’k vraag] aan een maat daar [om te helpen dragen] en hij [= de kist] brak en hij lag op zijn buik. Hij was geschoten en hij lag op zijn buik, dus, moet hij verzekers [= waarschijnlijk] nog geleefd hebben, als ze hem overgebracht hebben, hé.I Jaja.26 Ja, wel, en ze vertelden daar veel over, wè, ...I Jajaja.26 ... dat ze dat veel tegengekomen hebben.
Beschrijving
Toen op het kerkhof van Blankenberge een weg werd aangelegd, moesten heel wat graven worden verplaatst. Een man die bij die karwei hielp, schrok toen één van de doodskisten brak en het lijk op zijn buik bleek te liggen. De man besloot daaruit dat de dode nog moest hebben geleefd toen hij werd begraven.
Bron
W. Bode, Leuven, 2001
Commentaar
4. Historische sagen
west-vlaams (blankenberge)
26GG
memoraat
Naam Locatie in Tekst
Blankenberge   
Plaats van Handelen
Blankenberge