STOP0001_0003_20621

Jaa’k, ‘k weten nog vele over Bakelandt. Ze vertelden vroeger oltijd olles deure. ‘k Wos toen nog joeng. Z’èn binnengbroken bij e paster boven Ieper. De paster wos boven upgesloten in e kamer. De morte (meid) was beneên. Met vieren braken z’in. Ze pakten olles, ook zijn toebak. Z’èn ’t zelfde gedon bij e paster in Oostvleteren. Ennè mochte niet roeren, ennè mochte niet blazen. Ze dein z’ollemale mee dat ze tegenkwamen. En wilden ze niet, ze dein ze de kop of. Z’an olle soorten van alaam bij ulder (zich). Z’èn in vele plekken geprobeerd mor ’t lukte niet. Z’èn wel twee jor roendgelopen. ’t Woren droeve menschen die de fraaie meenamen bij de krage. Ze verdeelden ulder in groeptjes. Jaa’s, ze bedeelden ulder in groeptjes… Ze woren ol geleerd up ’t schuuflet (fluitje). Ze kropen ol ’t dak in. Ze kwamen binsten (tijdens de) dag in de staminee om overeen te kommen wor ze gingen gon ’s navonds. Ze zein toen: "Wor is je geld van die koe te levern?" En o (als) z’antwoordden: "M’èn wieder geen geld", toen zein ze: "We gon je de kop ofdoen." Up de roete van Ieper nor Sint-Jan èn z’e boer gepijnigd om te zeggen wor zijn geld zat. Ze pakten ollemale, en dat was ollemale roend verteld. ’t Wos toen e wreên tijd wè (zulle). T’is vele gebeurd dat we niet geweten èn van de menschen. Bakelandt kommandeerde ollene. ’t Woren zijn kameraden die moordden. Ze mosten olles geven dat z’an. "J’et er nog!" zein ze, en van benauwdheid haalden ze toen olles uut. Ze woren toen zoender teten (eten). Van olle soorten èn ze gedon. Bakelandt had er meest van ol. Enne deelde mor wuk datten (wat hij) wilde. ’t Wos toen nog vele goed (goud) in de Belzieke. Z’èn schone de zot hoeden met de menschen. De menschen dosten niet spreken van vreze dat ’t ging uutkommen. Ze zaten in e grote café en grote pinten te drinken en olles te regleren. O z’olles geregleerd an in de café, gingen ze nor ulder (hun) hol in ’t bus. Ulder hol wos niet diepe. Z’an zieder dat wel geregleerd dat ze niet gingen versmachten. Z’èn gegon wor dat er vele hofsteên woren, ook in de rieke huzen. T’is zo vele gebeurd, en zovele klenigheid nog… Ze loerden dat of wor ze binnengingen. Ze pakten overol in ’t roende. Z’an geweren mee dat ze gepakt an in d’huzen. Nu meug je gene meer èn in jen huus enee (Nietwaar)? Die grote koppen gingen ’s nuchtens toet ’s navonds gong zitten in ’t hotel en ze muusden olles of. Z’èn ’t schone hèt. Z’èn vele geten (gegeten), en van ’t beste uut. Ol dat schone en goed wos, goed en zilver, ’t wos ol ’t ulder (van hen). Ze pakten geen kleers, want ze gingen toen gekend zijn. Enne wos vele slichter dan Hitler, dat spook. En ze woren in verschillende groeptjes van vieren. Ze woren upgezet toet an ulder tenen. Ze gingen nor de grote cafeen om te dineren. "Gauw", zein ze, "we gon e keer nor de kermesse", en de joengens gingen toen met ulder (hen) meer omdat ze peisden dat dat grote heren woren en dat z’ulder gingen trekteren. Ze weerden ulder tegen (verweerden zich) en azo kosten ze niet vele roeren. Ze woren ol gekommandeerd wor dat ze gingen gon en wanneer dat z’er mosten zijn. "’t Gaat dor goed zijn, want z’èn dor beesten verkocht", zein ze. Ze woren benauwd om de menschen dood te doen. ’t Woren oevollige brokken (boosaardig volk). Z’èn oevollig gewrocht. Ze mosten ol bij mekaar kommen omdat ze geregleerd woren nor die plekke te goon. Den één ging dor ston en den andern ging binnen. En o ze ’t schuuflet staken, wos ’t e teken dat ze binnen kosten. Ze woren tout partout, in heel den omtrek, wor dat ze peinsden dat er geld wos. Ze pakten ’t schonste teten mee van d’hofsteên. Z’aten tegore an tafel. Z’aten van ’t beste dat z’upbrochten, van ’t beste eerst. Ze luusterden toene met e scheef oge. Ze zonden toen e man nor dat hof die konsuus (kwansuis) zei: "’k Zijn ik e brave man." ’t Is van die fraaie daj gepakt zijt.

SINSAG 1320 - Andere Räubergeschichten.    SINSAG 1320 - Andere Räubergeschichten.   

Vier leden van de bende van Bakelandt pleegden een inbraak bij een pastoor die ten noorden van Ieper woonde. De rovers namen allerlei zaken mee, waaronder de tabak van de pastoor. Bij een pastoor in Oostvleteren brak de bende ook in. Overdag kwamen de rovers bijeen in een herberg om te bespreken waar ze 's avonds zouden gaan stelen. Als mensen weigerden te vertellen waar ze het geld van de verkoop van een koe hadden verborgen, dan werden ze door de rovers onthoofd. Op de weg van Ieper naar Sint-Jan hebben de rovers ook een boer gefolterd opdat hij zou zeggen waar zijn geld was. Bakelandt pleegde zelf geen moorden, maar liet zijn kompanen het vuile werk doen. De rovers waren verdeeld in groepjes van vier personen. Wanneer de bende een inbraak pleegde, ging één van de rovers vooraf kijken of de kust veilig was. Als dat het geval was, blies hij op een fluitje, waardoor de anderen wisten dat ze tevoorschijn mochten komen. Vaak stalen ze ook voedsel, zodat de mensen niets meer te eten hadden.
Bakelandt was veel slechter dan Hitler ooit geweest is.

S. Top, Leuven, 1964

4. Historische sagen

west-vlaams (vrijbos)

1A

fabulaat

Hitler    Hitler   

Baekeland (bende van)    Baekeland (bende van)   

bende van Baekeland    bende van Baekeland   

Langemark    Langemark   

Sint-Jan    Sint-Jan   

Ieper    Ieper   

Oostvleteren    Oostvleteren