Hoofdtekst
Dat was dikwijls een die iets op haar had, zo en dat die gestorven was en dat die nooit niet kenbaar gemaakt had zo, wor. Of van een reensteen weg te steken of uit te trekken en zo, weet ge. Zo van alles zegden ze toen daar zo van dat dat zo iets bijzonders was. Dat kwam dan spoken, zegden ze dan. Ik zeg: 'Ik heb nooit niks gezien, wij gingen altijd in ons bed liggen, wij waren altijd goed stijf gewerkt.'
Onderwerp
SINSAG 0404 - Wo soll ich ihn hinsetzen?
  
Beschrijving
Wie tijdens zijn leven een grenspaal had verplaatst, moest na zijn dood komen spoken.
Bron
W. Achten, Leuven, 1971
Commentaar
1.4 Luchtgeesten
midden-limburgs
c'
fabulaat
Naam Locatie in Tekst
Sint-Lambrechts-Herk