Hoofdtekst
Charel Beringe en ons Sien, die was petemoeike, en dan dieje peter, die kwampe zoewe no de kerk mee da klein kinneke he. En toen kwamp do zoewe eens een zien as ze da kind no de kerk droege. En die zei "ma wat een schoon kinneke". En ze hadde da joenk kuis dinge aangedaan - da weete genoeg he as ze do mee no de kerk gaan - en toen zat da vol luize.
Onderwerp
SINSAG 0582 - Hexe schickt Läuse, Flühe, Mäuse.
  
Beschrijving
Een kindje werd door zijn peter en meter naar de kerk gedragen. Onderweg kwamen de mensen een heks tegen, die zei: "Maar wat een mooi kindje!" Even later zaten de kleren van het kindje vol luizen.
Bron
M. Vankerkhoven, Leuven, 1964
Commentaar
2.1 Heksen
antwerps (grensgebied kempen-hageland)
337
fabulaat
Naam Locatie in Tekst
Vorst