PKNAB0216_0216_6539 - Vermeende vuurman was lantaarn

De vader en ich veer hebben de vuurman ins gezeen. In dèin tijd mósten de luj veul nao Mestreech gaon mèt denneknup (denappels). Dan mósjten ver hie óm 'n oor of veer ewegvaren, en iër ze dan aan Toernebrid waoren, hawwen ze de vuurman gezeen. Jao. Ich heb 'm ouch gezeen, jà, jà, en, toen zèit mij vader, ich waor bij hem, 'As ver de vuurman zien', zèit er, 'dan moot ich weiten wat 't is.' En ver zogen (zagen) hem. 'Dao kump e roëd leech (rood licht) aan', zèit er, 'dat is de vuurman.' En dèi passeerde ene wêg, en woë dèi wêg nao de steiwêg op ging, iër ver aan Wezent waoren, bleven ver stoon hé, en, 't woar van eine kant roëd en van den andere kant wit. Dat waor 'n vrouw, die droog die lamp, dan wâs ze van veur, dan wâs ze achter. Good. Die kwâm wie langer wie korter op ós aan. Ten langen lèste zogen (zagen) veer het wâs, het, wat 't waor. Nów wâs mich dat 'n vrouw, die kaom dao dageliks langs, en die ging in Rèikem nao de paterskèrk, dat waor 'n vrouw die ging nao de paterskèrk, en die droog die lamp, van eine kant wit en van eine kant roëd waor ze; wie zich ene minsch get kan inbeelden hé? Dat waor nów niks hé. En anders waor niks te zien, niks. En dan maakden sómmige luj zich dao bang veur. En 'ich heb de vuurman gezeen', en 't is neet waor.

Een vader en een zoon moesten met denappels naar Maastricht. Veel mensen beweerden dat ze op die weg de vuurman hadden gezien. Toen de vader en de zoon plots een rood licht zagen, dat aan de andere kant wit was, geloofden ze aanvankelijk ook dat het de vuurman was. Zodra het licht dichterbij kwam, zagen ze echter dat het de lantaren van een vrouw was, die naar de paterskerk ging.

P. Knabben, Leuven, 1970

1.3 Vuurgeesten

limburgs (maasvallei)

M/XI/77bis

memoraat

Bandopname

Maasmechelen    Maasmechelen   

Maastricht    Maastricht