CJ007504

Alde Thomas Klare koe ek kaertlizze. Sy wenne by 't spoar. Earder hie se yn Houtigehage wenne. Op in kear kaem se by ús. Sy sei: Hjir is kloppe of hjir wurdt aenst kloppe.
Doe kloppen se yn 'e nacht by ús. In suster fan Griet har man hie 't yn 'e holle krigen. Dy moest fêstboun wurde.
Klare sei ek noch, wylst se de kaerten skodde: It binne allegear swarte kaerten. Is der hwat by jimme? It is allegear rouwe. Der stjert skielk ien.
Dat is ek gebeurd.
Doe sei se: Omfierrens wennet ien, dêr matte jimme sinten fan ha. Dy sinten krije jimme skielk. Dat kaem èk út.
Doe sei se noch tsjin my: Jo krije in eigen hûs en dêr stean hege beammen om hinne. En dat duorret net sa lang mear. Dat kloppe ek. Dat is dit hûs woarn, dêr ha popelieren om hinne stien.

Een kaartleester voorspelt eens dat er bij de verteller thuis zal worden aangeklopt. 's Nachts klopt er inderdaad een vrouw aan. Het is haar man in zijn hoofd geslagen en hij moet vastgebonden worden. Als de kaarten zwart zijn, voorspelt de kaartleester dat er een sterfgeval zal komen. Ze ziet ook dat de familie binnenkort geld zal krijgen en dat de verteller een huis met populieren eromheen zal krijgen. Alles is uitgekomen.

Collectie Jaarsma, verslag 75, verhaal 4

7 mei 1966

Thomas Klare    Thomas Klare   

Griet    Griet   

Houtigehage    Houtigehage   

2013-03-01 14:46:21