STOP0076_0077_20811

David die wunde an de kruusstrate van Merkem, an de meulen, kreeg bezoek van e pater die zijn kappe over d’hage gesmeten had. Die pater vroeg otten dor mochte slapen. "Joch", zei David, "o je mijn eerst etwot leert, want paters kunnen vele." "’k Kunnen ik niet", zei de pater. Mor David droeng an en die pater gaf David e brieftje wormee datten de menschen koste stille doen ston. De pater sliep dor toene en ging toene weg. O ’t er dor menschen voor de deure passeerden dei ze David èn holf urtje ston. Mor ne dei ook menschen ston die nor de messe gingen enne liet ze toen gon o de messe gedon wos. De paster die dat geware gerochte ging nor David achter dat brieftje. David zei datten geen brieftje hadde. De paster zei datten wel e brieftje gekregen had mor datten ’t niet wilde geven. "’t Is goed", zeiten tegen David, "je gaat’t nog zelve kommen bringen" en de paster ging deure. Enne wos nog geen holf eure weg of David gerochte zo gedwoengen, zo gedwoengen, zo gedwoengen, datten berrevoets (barrevoets) achterging en de paster inhaalde an ’t hoekschge. Enn’ed hem toen dat brieftje gegeven. W’èn dikwijls gevraagd an David worom datten dat brieftje gedregen et mor ne zei: "’k Wos ik zo gedwoengen." David zei oltijd: "’k En zo dom geweest, zo dom geweest want ‘k mochte nooit menschen doen ston èn die nor de messe gingen."

SINSAG 0750 - Andere Zauberei.    SINSAG 0750 - Andere Zauberei.   

Een man die op het kruispunt bij de molen van Merkem woonde, kreeg bezoek van een jongen die het seminarie had verlaten vooraleer hij pater was geworden. De jongen vroeg of hij in het huis van de man mocht overnachten, waarop de man antwoordde: "Dat is goed, op voorwaarde dat je mij eerst iets leert, want ik weet dat paters veel kunnen". Na lang aandringen kreeg de man een briefje waarmee hij mensen kon doen stilstaan. De volgende dag ging de jongen weg. De man deed voorbijgangers vaak een half uurtje stilstaan. Soms liet hij mensen stilstaan, die op weg waren naar de mis. Hij liet ze pas weer voortgaan wanneer de mis gedaan was. Toen de pastoor te weten was gekomen wat die man deed, ging hij het briefje ophalen. De man ontkende echter bij hoog en laag dat hij een briefje bezat. Uiteindelijk zei de pastoor: "Het is al goed. Je zal het briefje nog zelf komen brengen". Nog geen half uur na het vertrek van de pastoor was de man gedwongen om de pastoor blootsvoets te volgen en zijn briefje af te geven.

S. Top, Leuven, 1964

2.3 Toverboeken

west-vlaams (vrijbos)

28U

fabulaat

Klerken    Klerken   

Merkem    Merkem