MDESC0066_0067_14949 - Betoverde karn te Krombeke

Ewel, dat van Coenes ofsteej is echt gebeurd, wi. En dat is ewist deur en ofgevoll’n oenderpaster van dao. Ja, Coenes add’n nem e keeje van ’t of ejaogd of oenbeleefd ewist d’r tegen. En att’n weggienk, zei-t’n: “’k Gaon julder gedachtig zien!” En e wos nulder indachtig, wi! A ze kèr’nde’n, waor’n ’t d’n ene keeje klakk’n, toens e keeje zokk’n of koes’n of ol zukke dieng’n. En an de knecht’n gieng’n gaon slaop’n, kreg’n z’ieder keeje zo e klets up nulder koente, eneeje; jaomao, ’t wos zo erg, dan ze up ’t laste gin knecht’n nie meeje kreg’n; ’t wilde dao niemand nie meeje bluv’n.

Op een boerderij in Poperinge had de boer de onderpastoor een keer weggestuurd. Daarop had de geestelijke gezegd: "Ik zal nog aan jullie denken!" Sinds die dag kon de boer geen boter meer karnen; in het vat lag de ene keer een pet, de andere keer een paar sokken. Wanneer de knechten gingen slapen, kregen ze altijd een slag tegen hun billen. Uiteindelijk werd het zelfs zo erg dat de boer geen enkele knecht meer kon in dienst houden.

M. Deschrijver, Gent, 1961

1.5 Plaaggeesten

west-vlaams (poperinge en omstreken)

106

fabulaat

Poperinge    Poperinge   

Poperinge    Poperinge