PKNAB0255_0255_6601 - Dwaallichtjes: verklaring van verschijnsel

En ichzelf, wie wie ich zoë ene jóng waor en ich altijd te voot nao Mechelen heen en weer, en dao kaom ich ouch langs 'n eikeböske, en dao waoren altijd leechskes (lichtjes) in, en ich haw ech schrik huur, en loupen dan dat ich deeg (deed); nao huis, stijf van de schrik. Dat neumen ze dwaalleechskes. En toen op ene kiër zag mij vader zaliger, dèi haw dat gezeen dat ich altijd zo vol schrik bij ós kaom en dèi vroog mich wat 't deeg (er scheelde) hé en ich zag dat dan op de langen lèste hé, en dèi zag - en dat waor ouch zoë -, dat het eikestämkes waoren die âfgezèig (afgezaagd) waoren en dat schijnt dan in den dónkele. Mer ich ging toen al den dèksten tijd, zoë es 't neet spande (nauw kwam), toch langs enen andere wêg nao Mechelen!

Een jongeman die te voet naar Maasmechelen moest, zag in een eikenbos altijd dwaallichtjes. Toen de jongen aan zijn vader vertelde wat hij had gezien, antwoordde die: "Dat zijn stammetjes van afgezaagde eiken, die het licht weerkaatsen".

P. Knabben, Leuven, 1970

1.3 Vuurgeesten

limburgs (maasvallei)

O/IV/139

Tijdens de jeugd van de informant

memoraat

Bandopname

Opgrimbie    Opgrimbie   

Maasmechelen    Maasmechelen