FVANH0179_0179_17938

’t Spookte ‘ne keer iedere nacht, ’t was altijd ’t zelfde liedje, dat was ’n stemme dat ze hoorden: "Waar moet ‘k ze zetten, waar moet ‘k ze zetten?" En dat was altijd ’t zelfde. En der was niemand niet meer die dorste passeren. En den enen zei tegen den anderen: "Zoudt ge durven gaan?" - "Ja’k!" zei den anderen, en hij ging. En de stemme kwam were en zei: "Waar moet ‘k ze zetten, waar moet ‘k ze zetten?", altijd voort. En den anderen zei: "Zet ze waar dat ge ze uitgetrokken hebt."En ’s anderdaags ’s nuchtends, de pale stond waar dat ze moeste staan, en ze hebben nooit geen spoken meer gehoord.Ah ja, dat was één die wroeginge had en die in ’t vagevier zat, en die lag te branden voor ’t goeds dat hij gepakt had van ‘nen anderen.

SINSAG 0404 - Wo soll ich ihn hinsetzen?    SINSAG 0404 - Wo soll ich ihn hinsetzen?   

's Nachts hoorden de mensen altijd een stem roepen: "Waar moet ik ze zetten, waar moet ik ze zetten?" Op een nacht antwoordde een dappere man: "Zet ze waar je ze uitgetrokken hebt". De volgende ochtend stonden de palen weer op de juiste plaats. Sindsdien heeft men geen stem meer horen roepen. Het was de geest van een dode die in het vagevuur zat en die wroeging had om de grond die van hij iemand anders had gestolen.

F. Van Houdenhove, Leuven, 1967

1.4 Luchtgeesten

west-vlaams (tussen schelde en leie)

238

fabulaat

Avelgem    Avelgem