FRAMO0151_0152_26434

X: Of dat je verdoolde door entwien?A: Dat is ook nog gebeurd. Ja maar, ‘k ben ook nog verdoold. Maar dat was door niemand, dat was door het donker. ‘k Ben ’t nog tegengekomen als ‘k te Jules Nuittens werkte. Dat ik, nodverdomme, ‘k geraakte op ’t stuk en ‘k geraakte er niet meer van. Maar ’t was stijf donker en ’t smuikte alzo. ’t Was stijf donker, maar ’t was ik die, allez, die verleid was van het donker né. ’t Was van het donker né, maar ’t was niet omdat er entwien… Maar ja ‘k heb dat overtijd nog gehoord van mijn vader ook. Dat zijn moeder, ja, ’t waren niet overal pompen né aan de huizen overtijd. Ze moesten altemets een heel eind ver gaan achter hun water. En dat zijn moeder achter water ging en dat ze lijk zo lang weg was en ja, dat hij dat lijk zo aardig vond hé. Hij zei: "Dat is een keer raar, ze zit zolang weg achter water." En dat ze heel verdoold was met haar seule (emmer) met water. En ze was over bomen en al gekropen en ze had nog altijd voort, zei hij, haar seule water mee. En ja, als dat ook zo’n ding toen was of wat dat dat was…X: En was dat door entwien? Of hij vertelde dat niet?A: En ja, ‘k weet dat niet of dat dat door entwien of niet… En ja, ze zeien toen né, ge zijt verleid, zeien ze né. Maar ja, ze wisten daarvoor niet door wie né dikwijls. En ja, ge weet dat niet altijd né.

Een vrouw raakte in het donker verdwaald in een weide waarvan ze het hek niet meer vond.
Een andere vrouw was verdwaald geraakt toen ze water ging halen. De vrouw moest over bomen en allerlei andere obstakels kruipen, maar toen ze thuiskwam had ze haar emmer water nog steeds bij zich.

F. Ramon, Leuven, 1975

2.1 Heksen

west-vlaams (ieper)

15

memoraat

Beselare    Beselare