MREYN0170_0170_19726

Van oe Clemence’s tweede kindje een half jaar oud wos, kwam ’t ziekelijk. ’t Teerde lik heel uut en ’t krees olsan, da wos lik geen schreien, maar lik klagen, krijsen. En Clemence kreeg lik benauwd, en ze zei tegen heure vent: "Zouden we oltemets (soms) niet naar de paters gaan?" – "Maar," zei heure vent, "’t gaat olgelik zo slecht niet, ge gaat toch zo onnozel niet doen zeker." Maar Clemence zaagde olsan voort, en om eindelijk zin wuf te voldoen ging ie mee naar de paters en de pater las een beetje en ton zeitne: "Is er daar geen wuf dat dikkens komt?" "Ja’t", zei Clemence. "En geeft ze nooit geen suiker aan joen kindje?" –"Ja’s", zei Clemence, "’t es juste, ze komt binnen, en ze pakt ’t kleintje ne keer uut, en ze lacht er ne keer tegen." En de pater zei: "Ge meugt ze d’okkasie niet meer geven, ge moet dat kind wegzetten en ge moet ze de deure verbieden, want dat es entwodde dat je aangedaan zijt van dat vrouwmens." En Clemence kwam thuus en ze gaf dat vrouwmens de keure niet meer om bij heur klein kindje te komen, en oezwo hèd da genezen.

SINSAG 0580 - Andere Hexenkünste    SINSAG 0580 - Andere Hexenkünste   

Een moeder had twee kindjes waarvan het jongste een half jaar oud was. Op zekere dag werd het kind ziek. Het krijste de hele tijd en raakte helemaal uitgemergeld. Na een tijd wist de moeder haar echtgenoot te overhalen om naar de paters te gaan. Een pater vroeg aan de moeder: "Is er geen vrouw die vaak bij jullie op bezoek komt en die de kinderen suiker geeft?" De moeder antwoordde dat dat inderdaad zo was. De pater gaf de moeder de raad om die vrouw voortaan niet meer binnen te laten; zij was immers de schuldige. Toen de moeder die raad opvolgde, is het kind genezen.

M. Reynaert, Leuven, 1965

2.1 Heksen

west-vlaams (ieper)

192

fabulaat

Beselare    Beselare