Hoofdtekst
In Keulen höbsten ouch ’n hoes dao kieke twie witte paerd duor de vinster oët. Dao waas ’n vrouw gestorven en die hauw twie witte sjummele. ’s Nachs klopde het. "Wae is dao?" zaet de baas. "De bazin des Hauses" zag ze. "Dat bestuit neet" zag er, en iè gelof dat neet. Dow geenge die twie paerd nao buove, den trap op duor de vinster kieke. Die vrouw moot sjiendoed gewaes zien. Die haef daonao nog lang gelaef.
Beschrijving
In Keulen was een vrouw gestorven. Toen er 's nachts op de deur werd geklopt, vroeg de baas: "Wie is het?", waarop een stem antwoordde: "De bazin des huizes". De twee witte paarden liepen naar boven en keken uit het raam. De vrouw leefde inderdaad nog. Ze was schijndood geweest en heeft daarna nog lang geleefd.
Bron
J. Venken, Leuven, 1968
Commentaar
4. Historische sagen
limburgs (maasvallei)
568
fabulaat
Naam Locatie in Tekst
Stokkem   
Plaats van Handelen
Keulen