LOMBO192

Ik wil wel proberen zo'n Zwarte Zee-mop te vertellen. Het verhaal speelt in de tijd dat er nog niet zo lang auto's waren. Voor de komst van de auto's duurden de reizen veel langer, want dan moest je bijvoorbeeld met paard en wagen. In het gebied van de Zwarte Zee hadden ze toen nog nooit een auto gezien. Nu moest iemand eens reizen van Istanbul naar Trabzon aan de Zwarte Zee. Hij had degene naar wie hij toe moest in Trabzon aan de telefoon.
'Hoe lang duurt het voordat je er bent?' vroeg de man uit Trabzon.
'Ik ben er over twee dagen,' zei de man uit Istanbul.
'Hoe kan dat nou? Dat is onmogelijk! Zo'n reis duurt weken!'
'Ik kom met de auto. Dan kan het in twee dagen.'
'Ik geloof er niets van.'
'Er staan hier mensen die het kunnen getuigen. Praat maar met hen. Ik ga nu vertrekken, en ik ben over twee dagen bij je.'
De man vertrok uit Istanbul en was inderdaad twee dagen later in Trabzon.
Maar toen hij weer naar Istanbul terugkeerde, duurde de reis veel langer.
Thuis vroegen ze aan hem: 'Hoe komt het dat je zo lang bent weggebleven?'
De man zei: 'Over de heenreis heb ik twee dagen gedaan, maar de terugreis duurde drie, vier weken.'
'Hoe kan dat dan?' vroegen de mensen.
'Ja,' zei de man: 'zo'n auto heeft vier versnellingen om vooruit te gaan, maar voor achteruit heeft hij er maar één!'
(Verteld door een Turkse man, ca. 35 jaar, op 26 mei 1999 in het Jongerencentrum ULU)

Een man doet met de auto veel langer over de terugreis dan over de heenreis. Voor de heenreis heeft de auto namelijk vier versnellingen, voor de terugreis maar één versnelling.

n.v.t.

26 mei 1999

Verteller is een Turkse man (ca. 35 jaar) in het Jongerencentrum ULU.

Istanboel    Istanboel   

Zwarte Zee    Zwarte Zee   

Trabzon    Trabzon   

2013-03-01 14:46:21