LOMBO202

Japanners hebben een keizer. En de keizer van Japan die lag in ziekenhuis, in een bed. Niemand mag hem bezoeken. Hij is zwaar ziek. Zelfs zijn eigen ministers, zijn eigen mensen niet. Iedereen wacht buiten de deur. Maar hij had toen goeie contacten met de Turkse minister president. Hij zegt: 'Ik wil hem een laatste keer zien.' Gelijk bellen naar Istanbul of naar Ankara uit Japan: 'Onze keizer ligt in bed; hij wil graag minister-president ontmoeten.' 'Ja, okee.' Minister-president - goeie vrienden - hij stapt in een vliegtuig richting Japan. [...] In Japan komt 'ie aan. Hij mag als enige naar binnen. Gaat 'ie naar binnen. Iedereen wacht, hele pers achter de deur. Na vijf minuten gaat 'ie met het zijn hoofd naar voren naar buiten, onze minister-president. Iedereen vraagt van: 'Hoe gaat het met onze keizer?' hè. Zegt 'ie: 'Hij is dood. En hij had zijn laatste woorden aan mij gezegd, verteld.' Iedereen is benieuwd van wat 'ie gezegd heeft hè. Hij zegt: 'Tsjang tsjung tsjangtsjangtsjang gun tsjang.' Hij weet niet wat 'ie gezegd heeft. De vertaling is: 'Ga weg met je poten van die zuurstofslang.'
(Verteld in Jongenvereniging ULU te Lombok op 16 juni 1999)

De minister-president van Turkije wordt ontboden aan het ziekbed van de Japanse keizer in het ziekenhuis. Als de minister-president naar buiten komt, zegt hij dat de keizer gestorven is. Hij herhaalt diens laatste woorden in het Japans. In vertaling blijkt dat te zijn: blijf met je poten van de zuurstofslang!

Verteld in Jongenvereniging ULU te Lombok op 16 juni 1999 (band archief MI)

16 juni 1999

Japanners    Japanners   

Turks    Turks   

Istanboel    Istanboel   

Japans    Japans   

Japan    Japan   

Turkije    Turkije   

Ankara    Ankara   

2013-03-01 14:46:21