Hoofdtekst
Der stoend e kapelletje, en ze moste zie de kraaien verschuwen (wegjagen) van ’t land, da was heur straffe zogezeid. En ip e zekere moment, ’t klipte voe de messe. Ze mochte dus nie weg, z’aa gèren no de messe gewist. Ze koste dus nie weg, en ze joeg die kraaien. Ze vroeg an die kraaien dan z’hadden in da kot gegaan. Die kraaien zien al in e kot gegaan toe da de messe gedaan was. Ze zien der toen were uutgelaten en da’st woender van de kraaien ee, da got hier in de processie.
Onderwerp
SINSAG 0443   
Beschrijving
Enkele mensen moesten voor straf bij een kapelletje blijven staan om de kraaien van het veld te verjagen. Toen de mensen de kerkklokken hoorden luiden, wilden ze graag naar de mis gaan. Daarom vroegen ze de kraaien even in de kapel te komen zitten. De mensen sloten de kapel af en gingen naar de mis. Na afloop van de mis werden de kraaien weer vrijgelaten.
Bron
M.-R. Nijsters, Leuven, 1969
Commentaar
5. Sagen - Legenden
west-vlaams (nw van houtland)
43 bis.2
fabulaat
Naam Locatie in Tekst
Gistel