Hoofdtekst
En dan had-ger nog de WILJ JAACH, - al dèkker van gehuurd (gehoord), zeker? -PK: (toch eigenlik neet, wat waor dat veur get?)dat waor hiël waarschijnlik niks, mer gewuunlik dus, - ich herinner mich nog hiël good, ich woënde achter de kanaal, dat op ene zekere mörgen hiël vreug, ene minsch aan de deur keem (kwam) kloppen. 'Laot mich bènnen, laot mich bènnen!' en dèi haw de hiël nach geloupen door dat veld, tusschen Boorse, Koote en Mechele, waarschijnlik veul te veul gedrónken, dat (zodat) er geine wêg miër kanj (kende), enfin, de wilj jaach haw heum róndgeleid, dat waor dus zoveul as e muziek in de loch, dat ger huurde en dat ging veur uch uit, en ger waort genegen veur dat muziek te volgen, en zoë verdwaalden ze dus, en zoë blèif ger de ganse nach dolen.PK: (allè?)Natuurlik, en dan es ze aan den dâg, 's mörges dus, es ze zaogen woë ze zaoten, jà, ... Mer hiël waarschijnlik haw dèi man, wie er in Boorse of in Kote of in Uukeve zaot of ich weit neet woë, hiël waarschijnlik veul te deep in 't glâs gekeken, en dan ... haha! Mer, het WâS de wilj jaach...
Beschrijving
Een man had de hele nacht rondgedwaald tussen Boorsem, Kotem en Maasmechelen. Hij was er van overtuigd dat de wilde jacht hem had doen verdwalen. De mensen hoorden dan muziek in de lucht en hadden de neiging om die muziek te volgen. Waarschijnlijk had die man echter gewoon te diep in het glas gekeken.
Bron
P. Knabben, Leuven, 1970
Commentaar
1.4 Luchtgeesten
limburgs (maasvallei)
M/IV/22
fabulaat
Bandopname
Naam Locatie in Tekst
Maasmechelen   
Plaats van Handelen
Maasmechelen   
Boorsem   
Kotem