STOP0024_0024_20686

Wel, ‘k gon e keer een vertellen. ’t Is wor gebeurd want ’t is mijn vader die ’t meegemakt et. Otten getrouwd wos, gingten nor ’t huus van wor datten zijn wuuf getrokken hadden. Oenderweuge zagten dor e schoon katje. Enn’had geren dat katje hèt want z’an thuus gene. Otten bij de vader van zijn wuuf ankwam, vroegten e zak om dat katje d’rin te steken. Otten werekeerde zagten dat katje were. ’t Wos e schoon cieperkatje, rost, wit en zwort. Enne pakte het enne stak het in zijn zakschge enne dei ’t mee nor huus. Enne stak het toen up de zolder enne gaf het teten en drinken, e bitje melk. Enne dei ook de volle (valluik) nere van de zolder. Drie dagen later gaten (gaat hij) were nor de vader van zijn wuuf voor ’t een of ’t ander. En up dezelfde plekke zagten dat katje were. ’t Ging èn endige mee. Mor n’e nooit geen katjes meer moeten èn. Die katte wos gespuus.

SINSAG 0331 - Spuktier kann nicht getroffen (gefangen) werden    SINSAG 0331 - Spuktier kann nicht getroffen (gefangen) werden   

Een man die naar zijn schoonouders ging, zag onderweg een mooi katje. Omdat de man dat katje wilde meenemen, vroeg hij aan zijn schoonvader een zak om het dier in te steken. Bij zijn terugkeer stak de man de kat in de zak. Bij zijn thuiskomst zette de man het katje op de zolder en gaf het eten en drinken. Drie dagen later ging de man opnieuw naar zijn schoonvader. Onderweg zag hij datzelfde katje, dat een stukje met hem meeliep. Daarna heeft de man nooit nog iets van katten moeten weten. Het was een spookdier.

S. Top, Leuven, 1964

1.4 Luchtgeesten

west-vlaams (vrijbos)

10E

Vader van de informant

fabulaat

Westrozebeke    Westrozebeke