MREYN0074_0074_19545

Min broere Tuur ha ne keer zinen trein gemist in Komen, en je moste tevoete naar huis kommen, en aan de vaart je zag daar ne schonen hond liggen, en je sliep zeker want je verroerde geen vinne; en je zei ‘k ga ne keer gaan kijken, en ne keer tasten. En je tastte en dienen hond was heel nat, maar oetne getast hadde, j’hoorde lik ne wind en ton ne keten die ruttelde, en dienen hond was weg langs de vaart, en dadde was garantie (vast en zeker) de waterduvel.

Een man uit Zillebeke die in Komen zijn trein had gemist, moest te voet naar huis komen. Bij de vaart zag de man een slapende hond liggen. De man raakte de hond aan en voelde dat het dier nat was. Op het moment dat hij de hond aanraakte, hoorde hij een windvlaag en gerammel van een ketting. Het volgende ogenblik liep de hond weg langs de vaart. Het moet de waterduivel zijn geweest.

M. Reynaert, Leuven, 1965

1.1 Watergeesten

west-vlaams (ieper)

5

Broer van de informant

fabulaat

Zillebeke    Zillebeke   

Zillebeke    Zillebeke   

Komen    Komen