Hoofdtekst
In Bêringen kwamen t’er ’s aovonds tegen 8 uur altêd veul katten saomen. In ne groête duêneböst zaten ze dao en ‘t was altêd e gemiauw en e leven en lawijt van jewelste. Dan waoren de heksen bêiên. Rond twiê uren waren ze wiêr eweg. De moedigsten durfden wel is gön zien, mar gewoêlijk zagen ze niks. Sommigen goêiden mee stiênen en as ze t’er iên troffen, dan lag t’er ieverans een heks te schriêuven. As ze gebluêid hadden, dan waren ze getiêkend en kond’er de heksen herkennen.
Onderwerp
SINSAG 0640 - Hexentier verwundet: Frau zeigt am folgenden Tag Malzeichen.
  
Beschrijving
In Beringen kwamen om acht uur 's avonds altijd veel katten bijeen. De heksenkatten zaten dan in een groot dennenbos te miauwen. Om twee uur waren ze weer verdwenen. Soms gingen enkele dappere mensen de katten met stenen bekogelen. Wanneer een kat bloedde, kon men de heks herkennen.
Bron
C. Ooms, Leuven, 1968
Commentaar
2.1 Heksen
limburgs (beringen en omstreken)
210
fabulaat
Naam Locatie in Tekst
Beverlo   
Plaats van Handelen
Beringen