Hoofdtekst
Mien vader was bakker en je droeg atend brood no de schippers no Zeebrugge. O ’t ie were kwaam deid er hem on de kerke ’n wuuf stoppen, ze vroeg o ze mee mocht rien ip z’n karre. Vader zei: “G’e wel de name da je gie ’n toveresse ziet mo je meugt toch mee.” Ze wierd dul en ze sprak van heel de weg geen woord. ’s Anderdaags zeien de schippers: “Bakker, pakt jen brood mo were mee wè want ’t stienkt.” Mien vader verstoend hem do nie an want ’t was al ves dat ie gebruukt had. Da wierd met den dag erger. Achter vuuf dagen was da zeo erg da ’t al stoenk van o ’t uut den oven kwaam. Vader goengk no de paster en je belas da ’t zweet achter z’n hoofd liep. De paster zei: “O je gie hier buuten komt, got dedeze die da gedaan et joen anspreken mo je meugt nie antwoorden want anders e kik voe niet gelezen.” O ’t ie uut de pasterie kwaam stoend die toveresse do, mo vader keek nie ip en giengk nor huus. ’t Was gedaan en z’n brood was were lik voordien.
Beschrijving
Een bakker die terugkwam van Zeebrugge waar hij brood naar de schippers was gaan brengen, kwam een vrouw tegen, die vroeg of ze mocht meerijden met zijn kar. De bakker antwoordde de vrouw dat ze mocht meerijden, hoewel iedereen vertelde dat ze een tovenares was. Daarop werd de vrouw boos en sprak de rest van de weg geen woord meer. Toen de bakker de volgende dag bij de schippers kwam, moest hij zijn brood weer meenemen omdat het stonk. De problemen werden steeds erger, waardoor het brood vijf dagen later al stonk wanneer het uit de oven kwam. Een pastoor kwam de bakker overlezen en zei: "Wanneer je hier buiten komt, zal de heks je aanspreken. Je mag dan niet antwoorden, want anders is al mijn moeite voor niets geweest". Toen de bakker de pastorij verliet, stond de tovenares daar inderdaad. De bakker zweeg en had daarna geen problemen meer met zijn brood.
Bron
M. Vander Cruysse, Leuven, 1965
Commentaar
2.1 Heksen
west-vlaams (n van brugge)
478
Vader van de informant
fabulaat
Naam Locatie in Tekst
Dudzele 
Dudzele 