Hoofdtekst
De paster, binst d’hogemesse, je was an ’t preken. ’t Zaten do nu oltied twi wuven te klappen (praten) binst de preek. Mo nu, achter de messe, iedereen gienk no buten, mo ziender zaten do nog. Ze kosten nie van under stoel. U de paster uut de sakristieë kwaam, kosten ze weg. "Alli, go mo nor huus, mo da je nog e ki durft klappen, binst de messe!" zeiten.
Beschrijving
Tijdens hoogmis zaten enkele vrouwen te praten toen de pastoor aan het preken was. Na afloop van de mis geraakten die vrouwen echter niet meer van hun stoel. De vrouwen konden pas opstaan toen de pastoor uit de sacristie kwam en zei: "Vooruit, ga maar naar huis. Maar als jullie nog één keer durven praten tijdens de mis...!"
Bron
M.-R. Nijsters, Leuven, 1969
Commentaar
2.2 Tovenaars
west-vlaams (nw van houtland)
38.6
fabulaat
Naam Locatie in Tekst
Gistel 
Gistel 