HSCHO0789_0789_11006

Dan gaan we dat voorbeeld van ‘Simoone’ (geven). Die naam was eigenlijk Simon Cleuren (= † Simon Cleuren, Erhemstraat 2), die was afkomstig van Herderen en daar zaten twee ongetrouwde broers en twee ongetrouwde zusters bij elkaar: Roos en Beaat - een oude naam - léénke - dat was Leon- en Jan. Die hadden daar boerderij en die gingen zo wat hun eigen weg, (die hadden) hun eigen stijl. Ik herinner me nog - dat is misschien ook heel interessant - dat was voor de oorlog, dan mochten wij bij ‘Simoone’ naar de radio gaan luisteren, naar nonkel Jan. Ik weet niet meer precies of dat woensdagnamiddag of donderdagnamiddag was, dat het geen school was, voor de oorlog. Ik weet het niet meer precies.Ik meen donderdag. Als we heel braaf waren, dan mochten we daar gaan luisteren naar nonkel Jan. En dan gebeurde het dat in de loop van de week toch wel het een en ander gebeurd was en dan mochten we niet gaan luisteren. Dat was een ervaring, hoor: de radio horen voor de oorlog! Die hadden al een radio. En dat was die Beaat ook, als die kon vertellen, dan begon ze zo heel onnozel te vertellen van: "Ja, gisterenavond liep hij daar weer rond, die hond." En wij kinderen zegden: "Waar? Waar?" "Daar aan ‘Mèèike ’s Heufke’." Dat was die beruchte helling daar, waar wij altijd voorbij moesten. "Ja en hij had weer ‘gegrausd’ (= agressief gegromd), gegromd. Ik heb hem gezien van hieruit, heb ik hem zien lopen, ja. Ge moet toch maar oppassen als ge daar voorbij komt!"

Een vrouw had 's avonds op een helling een hond zien lopen, die agressief gromde.

H. Schoefs, Leuven, 1996

1.5 Plaaggeesten

limburgs (groot-riemst)

47A 789

fabulaat

Tongeren    Tongeren