Hoofdtekst
Me vaoder had e kameraod en ot en allene was en e gerakte nie thuus of nie in zeje. Da was in de jaoren 1850. Die mens gien no zeje en e kwam nie overeen me ze vrouwe. En die vrouwe gieng no ’t geestelijk die toen makte dat en nie weg e koste.En on ze tegaore waoren wel, ’t waoren d’hoens die op um sproeng en e koste nie vors. D’ander lachten met hum want ze zagen nieks. En hoog op e berg staon en nie vors kun. En dat e ton gebeterd. Z’en ton meer overeengekom man en vrouwe en dat e ton gedaon ewist. Da was den overgrotvaoder van Huuszeunes. In de duun en op zeje e gerochte ie nie weg. Mo an tuus wel hé.
Onderwerp
SINSAG 0668 - Zauberer zaubert den Weg voll Kaninchen, weisse Katzen, Kühe, Reiter usw., um den Weg zu sperren.   
Beschrijving
Een vrouw die geen goede verstandhouding had met haar man, ging bij een geestelijke te rade. Die geestelijke zorgde ervoor dat de man niet thuis geraakte of niet naar de zee kon wanneer hij niet bij zijn vrouw was. De man zag dan allemaal hanen die hem de weg versperden. Andere mensen konden de hanen echter niet zien. Naarmate de verstandhouding tussen de echtgenoten verbeterde, had de man minder last van die toverij.
Bron
S. Van Bael - Lehouck, Leuven, 1969
Commentaar
2.2 Tovenaars
west-vlaams (bachten de kupe)
612
Omstreeks 1850
fabulaat
Naam Locatie in Tekst
Koksijde