JVENK0478_0479_10753 - Een moordenaar wordt niet nat van de dauw

Dao waas ins ene man dae min of mier per ongelöl, geluif ich, enen angere man gedoed hauw. Naodat er z’n gevangenisstraf hauw oetgeziète kaem er hiel berouwvol nao Mièzik trök. Kort daonao ging er mèt twie vrunj nao de kèrmis in Stokkem. In de vreuge mörge kième ze, tevoot natuurlik, nao Mièzik trök wie de dow veel. Allebei z’n vrunj wuore mèsnaat van den douw maa iè hauw gein dröppel op zich. Iè waas daoeuver erg oeterein en zag: "Kiek maar, ich bèn zelfs de hemelse douw neet mier wièrd". Kort daonao is er verhoesd nao Luuk of nao Brussel, geluif ich.

Een man die per ongeluk een andere man had gedood, kwam na het uitzitten van zijn gevangenisstraf vol berouw terug naar Maaseik. Op een avond ging de man met twee vrouwen naar de kermis in Stokkem. Toen het drietal 's ochtends terugkwam, waren de vrouwen helemaal nat van de dauw. Omdat de man niet nat was, zei hij: "Kijk, ik ben zelfs de hemelse dauw niet waard". Daarna is de man verhuisd naar Luik of naar Brussel.

J. Venken, Leuven, 1968

4. Historische sagen

limburgs (maasvallei)

567

fabulaat

Stokkem    Stokkem   

Maaseik    Maaseik   

Stokkem    Stokkem