JASPE0237_0237_11981 - Framasson verbreekt door list zijn pakt met de duivel

Ja, Framassons, dat waren ook rare. As je daar wilde bijkomen, je moeste ’s nachts op een kruisstrate gaan staan. En ’t kwam daar ton (dan) alle soorten van were (weer): donder en weerlicht en al. Maar je mochten geen benauwd hebben. En ’t verscheen daar ton een heer, maar dat was den duivel he, en je moste jen handteken zetten met bloed uit je pols. Ton zij je onder den duivel. En de deze kunnen geld krijgen, zovele dat ze willen, maar alle dagen moet het op zijn. En alle nachten moet er één dood, ze smijten ’t lot he en ze laan je ’s nachts dood en ze doen je mee. En je geraakt daar niet van af he, of je moet jen handteken were hebben. ’t Was ook een die d’r azo bijgerocht (geraakt) was en je (hij) wilder d’r were uit en je vroeg aan den duivel datten direkt een weg naar Engeland hadde gemaakt, over ’t water, met fijne keitjes, waardat ze met vier peerden over kosten rijden. En de duivel koste ’t niet, en den deen heeft z’n handteken were gehad. As den deen chance hadde he.

Wie lid wilde worden van de vrijmetselaars, moest 's nachts op een kruispunt gaan staan. Het begon dan te donderen en te bliksemen en even later verscheen er een heer, die in werkelijkheid de duivel was. Men moest dan met bloed uit de pols zijn handtekening zetten. Vrijmetselaars kregen zoveel geld als ze maar wilden. Het geld moest wel iedere dag op zijn. Elke nacht moest er een vrijmetselaar sterven. Een vrijmetselaar die de loge wilde verlaten, vroeg aan de duivel om over het water een weg naar Engeland te maken. Op de weg moesten kleine keitjes liggen, waar men met vier paarden kon op rijden. Omdat de duivel die opdracht niet kon uitvoeren, kreeg de man zijn handtekening terug.

J. Aspeslagh, Leuven, 1958

3.2 Vrijmetselaars

west-vlaams (kamerlingsambacht)

308

fabulaat

Stene    Stene   

Engeland    Engeland