CJ013806

Der wie in faem, dy soe op in joun nei in feestje ta. Hja wenne by in boer en in boerinne. Sy sei tsjin 'e boerinne: "Ik wòl joun in feint ha, as wie't de duvel ek."
Doe kom der dy jouns ien by harren by de doar. Dy hie in knolfoet, in soart fan hynstepoat. De faem tocht fuort: "O, heden, dêr ha wy 't al, dat is de duvel." Hy sei tsjin har: "Ik sil mei dy nei 't feest. Dû mast oanmeitsje."
Sy hienen krekt iten. It smoarge itensreau, lyk as de boarden en sa stienen noch op 'e tafel.
Doe sei de boerinne tsjin 'e duvel: "Ha jo sa lang tiid dat se dit diggelguod skjinmakket?"
"Jawol", sei de duvel.
Doe sei de boerinne tsjin 'e faem: "Smyt de hiele brut stikken."
Doe liet de faem alle skûdelguod yn diggels foar de duvel delfalle. Doe koed er lang wachtsje foar 't dat omwosken wie.
De duvel is doe mar ôfset.

AT 1187* - Unfinished Work    AT 1187* - Unfinished Work   

ATU 1187* - Unfinished Work.    ATU 1187* - Unfinished Work.   

Een boerenmeisje wilde graag een vriend, al was het de duivel zelf. Op die avond stond inderdaad de duivel voor de deur om met haar naar een feestje te gaan. Ze gingen juist eten, en na het eten vroeg de boerin aan de duivel of hij kon wachten tot het meisje het serviesgoed had afgewassen. Het meisje gooide toen het servies aan diggels, zodat de duivel kon blíjven wachten tot het klaar was. Toen is hij maar weggegaan.

Corpus Jaarsma, verslag 138, verhaal 6

27 oktober 1966

Unfinished Work

2013-03-01 14:46:21