Hoofdtekst
Dao kaom ins ene jóng van Zutendaal, het is mer flauwigheid, dèi kaom in Grummie vrijen hé, en het waor in de wènter, en de sjnië (sneeuw) laog zoë dik hé, en dèi minsch haw 'n floeren (velouren) brook aan, en, dat klatsde dan mèt de slèig (slagen), 'vat hem, vat hem, vat hem' en dèi minsch huurde dat, ee kijk nog ins um zich, en ee zaog niks, en 't waor aan z'n eigen brook dat 't ging 'vat hem, vat hem, vat hem' haha! aan zijn eigen, en dèi kaom in Grummie aangeloupen, en bij die luj woë er vrijen ging, tegen de deur op, tegen de deur op, 'de weerewouf, de weerewouf is achter mich!' beukde-n ee, haha! En ee, jà, veur z'n eigen brook maakde-n er zich bang, haha! Hm.
Beschrijving
Een jongen uit Zutendaal ging in Opgrimbie zijn vriendin opzoeken. Onderweg was de jongen doodsbang omdat hij iemand hoorde roepen: "Vat hem! Vat hem!" Toen de jongen in Opgrimbie aankwam, riep hij verschrikt: "De weerwolf zit achter mij aan!" Het geluid dat de man had gehoord was het schuren van zijn fluwelen broekspijpen tijdens het lopen.
Bron
P. Knabben, Leuven, 1970
Commentaar
1.6 Weerwolven
limburgs (maasvallei)
O/IX/179
fabulaat
Bandopname
Naam Locatie in Tekst
Opgrimbie   
Plaats van Handelen
Opgrimbie   
Zutendaal