GSPEE0055_0056_20403

‘t Was daar’n bende jonkheden die van de kerremesse were kwamen. Ze zagen daar lanst de weug ’n schoon katje. Ze deên ’t mee naar huis. "Waar ga me ’t steken?" zeien ze. Ze gingen ’t ip de zolder onder ’n stande steken. Maar ’s nachs, da katje hiel zuk eendelijk leven. "Teure kijk ne keer", zei moedere. Ze paktegen de standei p: ’t schoonste vrouwmens van de wereld zat er ondere. Moeder ging ’t gaan zeggen naar de paster. Ie zei da ze ’t were moesten gaan zetten waar da ze ’t gevonden hân. Os ze thuis kwamen, ze ’n dorsten nie. Maar ze deên ’t toch. ’t Was were ’n katje. En da katje ’n deê niet. Ze drogen ’t were. Den onderpaster ging daar zijn, maar z’hên hem nie gezien. En z’hên da katje kwijt g’raakt.

SINSAG 0594 - Verwandlung von Hexentier in Frau erspäht.    SINSAG 0594 - Verwandlung von Hexentier in Frau erspäht.   

Enkele jongeren die terugkwamen van de kermis, zagen langs de weg een mooi katje en namen het mee. Thuisgekomen werd het dier op de zolder gezet. 's Nachts maakte de kat echter zoveel lawaai dat men een kijkje ging nemen. Op de zolder zat een beeldschone vrouw. De vrouw des huizes raadpleegde de onderpastoor, die haar de raad gaf om het katje terug te brengen naar de plaats vanwaar het kwam. Toen de mensen thuiskwamen, stelden ze vast dat de vrouw opnieuw in een katje was veranderd. Ze brachten het dier terug, maar ze verloren het onderweg. De onderpastoor had gezegd dat hij daar aanwezig zou zijn, maar hij was er niet.

G. Speecke, Leuven, 1959

2.1 Heksen

west-vlaams (menen en omstreken)

111

Ouders van de informant

fabulaat

Harelbeke    Harelbeke